Μπορεί η Δανία να εξάγει τη δική της φέτα; Όχι, είναι η ξεκάθαρη απάντηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στη χώρα που βάφτισε με το προστατευόμενο όνομα προέλευσης του ελληνικού προϊόντος δικά της τυριά που ταξίδευαν σε όλη την υφήλιο σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Η Δανία παρέβη τις υποχρεώσεις της παραλείποντας να λάβει μέτρα ώστε να θέσει τέρμα στη χρήση της ονομασίας «φέτα» για τυριά τα οποία προορίζονται για εξαγωγή προς τρίτες χώρες», αναφέρει η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η απόφαση του ευρωδικαστηρίου είναι μία νίκη σε άλλη μία μάχη για την ελληνική φέτα, ένα πρϊόν που πρέπει, όπως λένε παράγοντες της αγοράς, να προστατευθεί και να ενισχυθεί και εντός των συνόρων.
Στη Οδύσσεια γίνεται η πρώτη αναφορά για τη φέτα, ένα τυρί που συνδέεται με την παράδοση μας και σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα τυρί που καλύπτει και τους πιο απαιτητικούς γευσιγνώστες και είναι ένα από τα πρώτα που ζητούν οι τουρίστες όταν φτάσουν στη χώρα μας.
Μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα δεν αμφισβητήθηκε ποτέ η ελληνικότητα της φέτας, όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν διάφορες χώρες, όπως αναφέρει ο όμιλος φίλων φέτας, να διεκδικούν την ονομασία της για τα πάσης φύσεως τυριά άλμης τους προκειμένου να τα προωθήσουν ευκολότερα στη διεθνή αγορά, όπου ήδη το προιον είχε αποκτήσει εξαιρετική φήμη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το 2002 έχει κατοχυρώσει την ονοµασία «Φέτα» ως προστατευόμενο όνομα προέλευσης για το λευκό τυρί άλμης που παράγεται στην ηπειρωτική Ελλάδα και τη Λέσβο από ντόπιο αιγοπρόβειο γάλα.
