Ιράν ή Ισραήλ: Τα στοιχεία που αποκαλύπτουν ποιό είναι το κράτος-παρίας

Τα δύο μέτρα και σταθμά των πολιτισμένων Ευρωπαίων έθεσαν το Ιράν στην πλευρά του κακού. Για να δούμε όμως ποιος έχει άδικο στην σύγκρουση που προκάλεσε το Τελ Αβίβ, απειλώντας την ειρήνη;

Βαγγέλης Γεωργίου

Μετά την ισραηλινή επίθεση στο Ιράν την Παρασκευή 13 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, συνέκρινε το Ιράν με τη ναζιστική Γερμανία, υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ πολεμούσε για τον «πολιτισμό». Το ίδιο είχαν ισχυριστεί οι Ισραηλινοί για τον Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ όταν επιτέθηκαν στην Αίγυπτο το 1956. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ρόλοι μάλλον μπερδεύτηκαν.

Αμέσως μετά την επίθεση της Παρασκευής, Ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε ότι η χώρα του «επιβεβαιώνει το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται και να διασφαλίζει την ασφάλειά του».

Ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς συμφώνησε λέγοντας ότι επιβεβαιώνει ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται την ύπαρξή του και την ασφάλεια των πολιτών του».

Φυσικά, στο ίδιο μήκος κύματος, η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: «Επαναλαμβάνω το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται και να προστατεύει τον λαό του».

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προσυπέγραψε με τους παραπάνω, τονίζοντας ότι το Ιράν δεν πρέπει να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο.

Ωστόσο, κανένας δεν καταδίκασε την επίθεση του Ισραήλ, ούτε αναγνώρισε το δικαίωμα του Ιράν στην αυτό-άμυνα.

Για να δούμε όμως ποιος έχει δίκιο στη σύγκρουση που προκάλεσε το Τελ Αβίβ.

Ποιος είναι ο επιτιθέμενος;

Σύμφωνα με τον Χάρτη του ΟΗΕ, η χρήση βίας από ένα κράτος κατά άλλου επιτρέπεται μόνο σε δύο περιπτώσεις: πρώτον, αμυνα κατά ένοπλης επίθεσης (Άρθρο 51 Χάρτη ΟΗΕ), δηλαδή όταν ένα κράτος υφίσταται επίθεση και απαντά για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Δεύτερον, έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε περίπτωση που η επίθεση εγκριθεί ως μέτρο διατήρησης ή αποκατάστασης της διεθνούς ειρήνης.

Ο βραβευμένος με Νόμπελ πρώην Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Οργάνωσης Ατομικής Ενέργειας, Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, αντιδρώντας στην έγκριση του Βερολίνου για τις επιθέσεις εναντίον ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων υπενθύμισε ότι τέτοιες επιθέσεις απαγορεύονται από τις Συμβάσεις της Γενεύης, στις οποίες η Γερμανία είναι συμβαλλόμενο μέρος, και ότι η χρήση βίας στις διεθνείς σχέσεις «γενικά απαγορεύεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, με εξαίρεση το δικαίωμα αυτοάμυνας σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης ή κατόπιν εξουσιοδότησης του Συμβουλίου Ασφαλείας σε περίπτωση συλλογικής δράσης ασφαλείας».

Συνεπώς, η ισραηλινή επίθεση της 13ης Ιουνίου 2023 ήταν παράνομη. Συνεπώς, το Ιράν έχει κάθε δικαίωμα να βομβαρδίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ ισραηλινούς στόχους.

Ποιος λέει ψέματα;

Οι Ισραηλινοί ισχυρίζονται ότι το Ιράν προετοίμαζε πυρηνική βόμβα και γι’ αυτό ανέλαβε δράση.

Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2025, η Διευθύντρια των Εθνικών Πληροφοριών των ΗΠΑ, Τούλσι Γκάμπαρντ, δήλωσε ότι το Ιράν δεν κατασκευάζει επί του παρόντος πυρηνικά όπλα.

Μιλώντας ενώπιον της Επιτροπής Πληροφοριών της Γερουσίας, η Γκάμπαρντ δήλωσε ότι η κοινότητα πληροφοριών «συνεχίζει να εκτιμά ότι το Ιράν δεν κατασκευάζει πυρηνικά όπλα και ο Ανώτατος Ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ δεν έχει εγκρίνει το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων που ανέστειλε το 2003».

Εκτός αυτού, όμως, το Ιράν έχει δικαίωμα να κατασκευάσει ακόμα και πυρηνικά. O κορυφαίος Αμερικανός Πολιτικός Επιστήμονας Τζον Μιρχάιμερ έχει εξηγήσει πολύ καλά γιατί θα ήθελε το Ιράν να διαθέτει πυρηνικά όπλα. «Αναμφίβολα εάν κοιτάξετε στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ διέθεταν πυρηνικά όπλα, κάνοντας την πιθανότητα της σύγκρουσης των δύο υπερδυνάμεων πολύ μικρότερη» προσέθεσε.

«Συνεπώς, εάν έχουν [Ισραήλ, Ιράν και ΗΠΑ] πυρηνικά όπλα θα είναι προσεκτικές στην προσέγγισή τους έναντι των άλλων μέσω στρατιωτικής ισχύος».

Ποιος παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο περισσότερο;

Σύμφωνα με τον καθηγητή Πολιτικών Επιστημών Στίβεν Ζούνες, το Ισραήλ έχει παραβιάσει έως και 40 ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας (από το 1985) για τουλάχιστον μία δεκαετία μετά την ψήφισή τους, αν και τελικά συμμορφώθηκε με περίπου δώδεκα από αυτά.

Οι ενέργειες του Ισραήλ έχουν περιγραφεί από εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ ως «επίθεση στα θεμέλια του διεθνούς δικαίου» που περιλαμβάνει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών, βασανιστηρίων, σεξουαλικής βίας και επαναλαμβανόμενων αναγκαστικών εκτοπίσεων.

Από την άλλη, το Ιράν έχει παραβιάσει ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τα τελευταία 40 χρόνια, κυρίως σε σχέση με το πυρηνικό του πρόγραμμα και τη στρατιωτική υποστήριξη σε ένοπλες ομάδες.

Η βαρύτητα και ο αριθμός των παραβάσεων του Ιράν και του Ισραήλ, δύσκολα συγκρίνονται.

Ποιός έχει διαπράξει γενοκτονία και εθνοκάθαρση;

Επιπλέον, εκθέσεις της ΕΕ και του ΟΗΕ σχετικά με τη συμπεριφορά του Ισραήλ στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη έχουν καταγγείλει τα «εγκλήματα πολέμου» και τα «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» του ίδιου του Ισραήλ.

Τουλάχιστον 17 χώρες της ΕΕ είχαν ενδιαφερθεί να επιδιώξουν εμπορικές κυρώσεις κατά του Ισραήλ.

Η Σουηδία είχε επίσης ζητήσει από την ΕΕ να ακολουθήσει το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Νορβηγία, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία στην ένταξη των υπουργών της ισραηλινής κυβέρνησης στη μαύρη λίστα.

Το δημοκρατικό Ισραήλ πρωτοτύπησε αναγάγοντας σε επιστήμη την χρήση της πείνας ως όπλου πολέμου εδώ και πολλά χρόνια. Το Ιράν έχει καταδικαστεί από τη διεθνή κοινότητα για την σκληρή του στάση σε διαδηλωτές και την αμφιλεγόμενη διαχείριση σε κάποια ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επίσης, η Τεχεράνη, κατηγορείται ότι για παραβιάσεις όσον αφορά το πυρηνικό του πρόγραμμα. Προφανώς τα ντοκουμέντα περί γενοκτονίας είναι πολύ βαρύτερα από τους ισχυρισμούς για παραβάσεις συμφωνίας

Ποιόν αναζητά η Χάγη, Νετανιάχου ή Χαμενεϊ

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης για Ισραηλινούς ηγέτες. Συγκεκριμένα, τον Νοέμβριο του 2024, το ΔΠΔ εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον πρώην Υπουργό Άμυνας Ιωάβ Γκάλαντ, κατηγορώντας τους για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Γάζα από τον Οκτώβριο του 2023 έως τον Μάιο του 2024.

Αντίθετα, δεν υπάρχουν εντάλματα σύλληψης από το ΔΠΔ για Ιρανούς ηγέτες. Η ΕΕ όμως τα ξεχνάει αυτά και μπορεί να τα πληρώσει.

Ποια θεοκρατία είναι επικίνδυνη, του Ιράν ή του Ισραήλ;

To Ιράν να έχει επικριθεί αρκετές φορές για την εσωτερική του πολιτική, ενώ το θεοκρατικό του καθεστώς πολλές φορές αντιπαραβάλλεται με την «υποδειγματική δημοκρατία» του Ισραήλ.

Η πραγματικότητα δείχνει ότι το Ισραήλ κατευθύνεται από φανατικούς θρήσκους ενώ πολλοί πολιτικοί του ξεπερνάν σε βιαιότητα ιδεολογίας κατά πολύ τους Ιρανούς.

Από τα σημαντικότερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου -Πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, υπουργό Άμυνας Ιωάβ Γκάλαντ, υπουργό Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριχ, υπουργό Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ- μέχρι βουλευτές, έχουν κάνει σχόλια που συγκρίνονται μόνο με στελέχη του ναζιστικού κόμματους της Γερμανίας το 1930. Μπορεί κανείς να πάρει μια ιδέα εδώ.

Το Ισραήλ έχει μια ψύχωση με τις γραφές που σε πολλές δυτικές δημοκρατίες φαντάζει εξαιρετικά περίεργο. Όμως είναι επικίνδυνο. «Όταν μια χώρα αρχίζει να παίρνει στρατηγικές αποφάσεις βασισμένες σε αποκαλυπτικές προφητείες και στην προσδοκία θεϊκής παρέμβασης, τότε τα πράγματα είναι ανησυχητικά» είχε σημειώσει για το Ισραήλ ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Στίβεν Γουόλτ. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι Ισραηλινοί -ως λαός- φαίνεται να κυριεύονται από αποκαλυπτικές ιδεοληψίες, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Συνεπώς, ποιος είναι ο πραγματικός παρίας στη γειτονιά της Μέσης Ανατολής;