“Κάνε λίγο χώρο και για μένα”. “Τέλειωσαν οι μονάδες. Μου δίνεις λίγο το κινητό σου;” “Πόσο καιρό έχω να σε δω. Έλα να σε αγκαλιάσω”. “Πάμε στα σκαλιά που μαζεύονται όλοι να κάνουμε χάζι”. “Κρατήστε λίγο το ασανσέρ, παρακαλώ”. “Να δοκιμάσω από το κέικ που τρως;” Φράσεις που ακούγονται παράξενες. Τόσο όσο έχει γίνει και η καθημερινότητά μας μετά κορωνοϊού (μ.Κ.). Εκατοντάδες πράγματα και συνήθειες προ κορωνοϊού (π.Κ.) που διαγράψαμε ξαφνικά ή σταδιακά καθώς η πανδημία εξελίσσεται και προσαρμοζόμαστε στις νέες κοινωνικές συνθήκες που επιτάσσει η προστασία από τη νόσο.
Η καθημερινότητά μας έχει γίνει πολύπλοκη, γεμάτη δεύτερες σκέψεις ακόμη κα για τα πιο απλά πράγματα. Κάθε δραστηριότητα έξω από την ασφάλεια του σπιτιού μοιάζει με περιπέτεια όπου χρειάζεται επιστράτευση σωματικής ευελιξίας και στρατηγικής.
1. Στο πεζοδρόμιο με κόσμο
Πρώτη κίνηση βγαίνοντας από το σπίτι είναι να διασχίσεις ενδεχομένως έναν δρόμο ή να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο. Εκεί λόγω και γειτονιάς θα συναντήσεις κάποιον γνωστό που π.Κ. θα τον χαιρετούσες και αν τον συμπαθείς θα του χαμογελούσες πλατιά.
Τώρα πρώτα τσεκάρεις αν φοράει μάσκα και πώς τη φοράει και μετά αποφασίζεις αν θα τον χαιρετίσεις. Οι κουβέντες βιαστικές και μάλλον η οπτική επαφή περιορισμένη γιατί νιώθεις και λίγο ενοχικά που τον υποπτεύεσαι ως πιθανό κρούσμα. Αν πάλι επειδή αθλείσαι ή βγήκες για να πετάξεις τα σκουπίδια και δεν φοράς μάσκα θα καταφύγεις σε ένα χαμόγελο τύπου Τζοκόντα χωρίς πολλά πολλά. Σε περίπτωση δε αγνώστου, μπορεί να αλλάξεις και πεζοδρόμιο.
2. Το «ταξίδι» στο μετρό και οι διάδρομοι των καταστημάτων
Στη συνέχεια αν δεν πάρεις το αυτοκίνητό σου και χρειαστεί να μπεις σε μέσο συγκοινωνίας κοιτάς τριγύρω προσπαθώντας να ανακαλύψεις ποιος θα μπορούσε να είναι ο επίδοξος δολοφόνος με τον …κορωνοϊό. Γενικά οι χώροι που κάποιος συνωστίζεται μοιάζουν τρομακτικοί.
Στο σούπερ μάρκετ περνάς κατά τη διαδρομή δρόμο γι το ταμείο από τους πιο απίθανους διαδρόμους – που ίσως δεν ήξερες καν ότι υπήρχαν τέτοια προϊόντα – με το σκεπτικό ότι είναι πιο άδειοι. Δεν χαζεύεις πια στα αγαπημένα ράφια δίπλα σε άλλους πελάτες. Ούτε εύκολα θα σπρώξουμε – δήθεν τυχαία – κάποιον που πριν από μας χαζεύει σε μία βιτρίνα εμπορικού.
3. Χοροί, τραγούδια, διασκέδαση
Πιθανότατα έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να νιώθει αμηχανία και ίσως φόβο παρακολουθώντας μία ταινία -όχι θρίλερ- αλλά κωμωδία με πάρτι, χορούς και κόσμο σε απόσταση ελάχιστων εκατοστών.
Ακόμη κι όταν ανοίξουν οι χώροι διασκέδασης δεν είναι σίγουρο – στην αρχή τουλάχιστον – ότι θα πιαστούμε σε έναν κύκλο παρέα με αγνώστους για να χορέψουμε. Σίγουρα τον μεγαλύτερο ρόλο παίζουν τα εμβόλια και η αποτελεσματικότητά τους.
4. Φλερτ με αγνώστους
Εκεί είναι που χωρίς να θέλεις γίνεσαι κοινωνικά ρατσιστής. Σε πλησιάζει ένα άτομο που σου προτείνει να βγείτε οι δύο σας και στο μυαλό του καθενός περνούν διάφορες σκέψεις με κυριότερη το αν έχει εμβολιαστεί και ως δεύτερη σκέψη ποια είναι η στάση του/της απέναντι στην πανδημία.
Άραγε προσέχει, τι δουλειά κάνει, πόσο κόσμο συναναστρέφεται; Το φλερτ και οι στενότερες σχέσεις εν μέσω πανδημίας περνούν τη μεγαλύτερη κρίση. Αν ήταν μετοχές θα ήταν σχεδόν καθημερινά στο limit down.
5. Χειραψίες και αγκαλιές
Όμως προβληματικές είναι και ίσως εξακολουθήσουν να είναι και οι πιο απλές σχέσεις. Αυτές που εμπεριέχουν μία χειραψία γνωριμίας ή μια αγκαλιά και ασπασμούς μεταξύ φίλων και γνωστών που έχουν καιρό να βρεθούν ή γιορτάζουν κάτι. Μία συνήθεια με ισχυρές ρίζες στη νοοτροπία του λαού που τείνει να εξαφανιστεί. Οι “μπουνίτσες” και οι “αγκωνιές” έχουν περάσει ως ο νέος τρόπος φιλικού χαιρετισμού.
Εκστρατείες έχουν διαδώσει το μήνυμα της επικινδυνότητας τέτοιων συμπεριφορών εν μέσω κορωνοϊού, αλλά όσο δύσκολο ήταν για αρκετούς να αποβάλλουν αυτή τη συνήθεια άλλο τόσο δύσκολο ίσως θα είναι η επαναφορά στην πρότερη κατάσταση με τον ίδιο ανέμελο και φυσικό τρόπο. Ωστόσο έχει και τα καλά του. Γλιτώνεις από εκείνες τις σφιχτές αγκαλιές από όλο το σόι – μαζί και τη θεία Ευτέρπη – σε γιορτές και γάμους.
6. Στο σχολείο ή τη δουλειά
Και μετά έρχεται το γραφείο ή το σχολείο για τους μικρότερους. Τα μυστικά και τα κουτσομπολιά με τον διπλανό εντός της αίθουσας ή στον διάδρομο είναι συνυφασμένα με την εργασία, το μάθημα ή το διάλειμμα. Πόσο πιθανό είναι τώρα να σκύψεις στο αυτί κάποιου για τα του ψιθυρίσεις ότι ο συνάδελφος που χθες είπε ότι ήταν άρρωστος και δεν ήρθε φορτώνοντας τη δουλειά του σε άλλους εθεάθη στην παραλιακή να πίνει καφέ, ή ότι έχει σκιστεί η ραφή από το παντελόνι του καθηγητή;
Στα σχολεία – όταν επιστρέψουν τα παιδιά – και στα γραφεία όταν περιοριστεί η τηλεργασία πόσο άνετα θα νιώθουμε όλοι – άλλοι εμβολιασμένοι και άλλοι όχι – όταν θα κληθούμε να ξανασυναναστραφούμε τους συναδέλφους μας: Πώς δεν θα νιώσουμε απειλητική την παρουσία τους σε ένα κλειστό χώρο όταν μάλιστα οι ειδικοί τελευταία θεωρούν ως κύρια πηγή εξάπλωσης του κορωνοϊού τους εργασιακούς χώρους; Όσο για το ασανσέρ, ας μη το συζητάμε. Τρέχεις να προλάβεις να πατήσεις το κουμπί πριν σε πλησιάσει κάποιος και χρειαστεί να “συνταξιδέψεις” μαζί του ή απλά επιλέγεις τις σκάλες.
7. Ανταλλαγή αντικειμένων
Μου δίνεις λίγο το στυλό σου σε παρακαλώ; Μήπως μπορώ να έχω τη φωτιά σου; Συγγνώμη μπορείτε να με βοηθήσετε να αλλάξω λάστιχο; Να δω τι βιβλίο είναι αυτό που διαβάζεις; Να πάρω ένα πατατάκι; Δοκίμασε από την πίτα που μου έδωσε μαζί μου η θεία μου.
Απλές ερωτήσεις και φράσεις που έχουμε πλέον διαγράψει από το λεξιλόγιό μας και το άκουσμα τους προκαλεί στην καλύτερη των περιπτώσεων αμηχανία. Αντικείμενα που δανείζαμε και δανειζόμασταν μοιάζουν έως και “κινητές βόμβες” διασποράς του κορωνοϊού.
8. Δημόσιοι χώροι
Σκαλιά σε πλατείες, παγκάκια σε πάρκα. Στην π.Κ. εποχή απαιτούσες από αυτόν που το έχει καταλάβει να κάνει πιο πέρα ώστε να δημιουργηθεί χώρος και για σένα και συχνά έπιανες κουβέντα μαζί του αναζητώντας κοινά σημεία ώστε η σχετικά κοντινή επαφή να γίνει πιο οικεία. Τώρα φεύγεις μακριά, στέκεσαι όρθιος, ή αλλάζεις πάρκο.
Η συναναστροφή με αγνώστους και οι κουβέντες του πάρκου ή της παραλίας είναι παρελθόν. Ο καθένας έχει τον κύκλο που συναναστρέφεται, τη λεγόμενη “φούσκα του” και δεν θέλει να τη σπάσει ένας εισβολέας.
9. Spa και μασάζ
Τα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής έχουν ανοίξει. Όχι όμως τα spa και τα κέντρα για μασάζ. Κάποια στιγμή θα ανοίξουν κι αυτά. Χώροι χαλάρωσης μετά από μία κουραστική ημέρα ή εβδομάδα. Πόσο χαλαρός νιώθει κάποιος με τον ιό να υπάρχει ανάμεσά μας; Εκεί έγκειται στο κάθε κέντρο ξεχωριστά να πείσει τον πελάτη ότι τηρεί όλα τα μέτρα ασφαλείας και υγιεινής ώστε να μπορεί κάποιος πραγματικά να χαλαρώσει.
10. Ταξίδια και διακοπές
Πόσο εύκολα θα μπει κάποιος που δεν έχει εμβολιαστεί – ακόμη και μετά από rapid test των επιβατών – σε πλοίο ή αεροπλάνο και θα συνταξιδέψει με δεκάδες άλλους προς έναν προορισμό; Πόσο εύκολα θα χρησιμοποιήσει μία δημόσια τουαλέτα και θα βιαστεί να πιάσει τις ξαπλώστρες που άφησε η προηγούμενη παρέα.
Πέρυσι το καλοκαίρι είχαμε σχεδόν μηδενικά κρούσματα. Ας ελπίσουμε και για φέτος το ίδιο. Όμως αν αυτό δεν συμβεί τότε είναι αμφίβολο πόσο πραγματικά θα χαλαρώσουμε στην παραλία τις ζεστές ημέρες του καλοκαιριού με τον πολύ κόσμο. Ίσως τότε «χτίσουμε» γύρω από την ομπρέλα μας ένα τείχος ασφαλείας αγριοκοιτάζοντας τα πιτσιρίκια που θα τρέχουν ολούθε αγνοώντας πάνω στο παιχνίδι τις αποστάσεις από τους τριγύρω λουομένους, ενώ οι ρακετίστες για να μαζέψουν τα μπαλάκια θα πλησιάζουν σε απόσταση αναπνοής.https://www.naftemporiki.gr/
Τα σχόλια είναι κλειστά.