Μ. Συντυχάκη:Μεγαλύτερη τιμή για τον ποντιακό λαό

Κυρίες και κύριοι βουλευτές

Σήμερα τιμάμε την εκατοστή πρώτη επέτειο της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, κατά τη διάρκεια της οποίας, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, ενάμισι εκατομμύριο ψυχές πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, βίωσαν στο πετσί τους, την εξαθλίωση, τις αρρώστιες και το ρατσισμό.

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία φτωχοί εργάτες και αγρότες, που αντιμετωπίστηκαν απαξιωτικά – ως άνθρωποι β΄ και γ΄ κατηγορίας – από το ελληνικό αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.

Αντιμετώπισαν την περιφρόνηση και το μίσος, μερίδας “εθνικοφρόνων γηγενών”, που τους στιγμάτιζαν ως “τουρκόσπορους”, επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον “εξαγνισμό” της χώρας από την παρουσία τους και άλλα. Οι απόγονοι αυτών, εθνικιστικές – φασιστικές οργανώσεις, προσπαθούν σήμερα να καπηλευτούν τα γνήσια αισθήματα του ποντιακού ελληνισμού. Γι’ αυτό και το σύνολο του ποντιακού πληθυσμού, όλος ο λαός μας πρέπει να τους απομονώσει.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα, λόγω της διεθνιστικής και ταξικής αντίληψής του, αποτέλεσε πραγματικό αποκούμπι των προσφύγων που πρωτοστάτησε στους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους. Καταπολέμησε, την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» μεταξύ προσφύγων και γηγενών και τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές που ήθελε να επιβάλλει ο αστικός κόσμος, σφυρηλατώντας βαθύτατους και ισχυρότατους δεσμούς με το προσφυγικό στοιχείο.
Κι όμως, στα χρόνια που μεσολάβησαν από τη σφαγή και την προσφυγιά εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων μέχρι και σήμερα, ορισμένοι δεν χάνουν την ευκαιρία να απογυμνώνουν από την ουσία τους, τα γεγονότα της εποχής, να διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια και να χύνουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο.

Το ΚΚΕ, λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης, τις δοσμένες οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν, προσεγγίζει τις αιτίες που οδήγησαν στη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού με τρόπο τέτοιο, που ακυρώνει κάθε προσπάθεια συγκάλυψης ή διαστρέβλωσης της ιστορική αλήθεια.

Ποιες ήταν αυτές :
α) Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συγκρούσεις στην περιοχή, καθιστώντας τον Ποντιακό Ελληνισμός ένα από τα πιο τραγικά θύματα, σε συνθήκες αποσύνθεσης της κλυδωνιζόμενης τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
β) Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού, που εξυπηρετούσε την ανερχόμενη τουρκική αστική τάξη στα σχέδια, για τη συγκρότηση του έθνους – κράτους της, κόντρα στην κυριαρχία της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης την εποχή εκείνη.

γ) Η στροφή των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης στην πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας, που οδήγησε όχι μόνο στην εγκατάλειψη των ελλήνων και άλλων λαών του Πόντου, αλλά και στην χρησιμοποίησή τους, ως αντιπερισπασμό και μέσο πίεσης, στην προσπάθεια επίτευξης των δικών της ανταγωνιστικών συμφερόντων.

δ) Οι επιλογές της ελληνικής άρχουσας τάξης του Πόντου, για αναζήτηση λύσης στο Ποντιακό ζήτημα, από την παρέμβαση των λεγόμενων «Μεγάλων Δυνάμεων» και όχι από τις ίδιες τις δυνάμεις του ποντιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής.
Οι αντίπαλες αστικές τάξεις – ελληνική και τουρκική – δεν έμειναν αμέτοχες.

Στοιχήθηκαν, πίσω από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα (της Αντάντ και των Κεντρικών Δυνάμεων αντίστοιχα), μετατρέποντας τους λαούς της περιοχής σε πιόνια και διαπραγματευτικά χαρτιά σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα.

Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια συγχρονισμένη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους εργαζόμενους όπου γης, οι οποίοι καλούνται ξανά από το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου να πληρώσουν τα σπασμένα για να βγει αλώβητο το κεφάλαιο.
Σε αυτές τις συνθήκες οξύνονται περαιτέρω οι ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των αγορών και ιδιαίτερα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως η διαμάχη που λαμβάνει χώρα – την περίοδο που διανύουμε – μεταξύ των δύο ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη, ΗΠΑ και Κίνα, με φόντο την αντιπαράθεση γύρω από την προέλευση του νέου Κορονοϊού.

Στο πλαίσιο αυτών των ανταγωνισμών οξύνεται και η αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών τάξεων Τουρκίας και Ελλάδας. Τροφοδοτείται η τούρκικη επιθετικότητα με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, καθώς και η προσπάθεια της ελληνικής αστικής τάξης να πάρει μέρος στο μοίρασμα της λείας από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην περιοχή.

Ο ελληνικός λαός και οι γειτονικοί λαοί πρέπει να επαγρυπνούν απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αποδείχτηκε πλέον περίτρανα ότι η ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν προσφέρει στους λαούς καμία ασφάλεια, αλλά αντίθετα τους εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις.

Σήμερα στην Ελλάδα βρίσκονται εγκλωβισμένοι, κάτω από άθλιες συνθήκες, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους εξαιτίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων που διεξάγονται με ευθύνη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τεράστιες ευθύνες έχει και η ελληνική κυβέρνηση, διαχρονικά όλες, που παίρνει ενεργά μέρος στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, μετατρέποντας τη χώρα μας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, δίνοντας «γη και ύδωρ» στους φονιάδες των λαών. Ενώ, ακόμα το ελληνικό κράτος να προχωρήσει στην αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, ως δικαίωση των αγώνων των Παλαιστινίων ενάντια στο δολοφονικό κράτος του Ισραήλ.

Για το ΚΚΕ, η καλύτερη τιμή, για τη μνήμη, την Ιστορία του ποντιακού λαού, είναι η πάλη για να μη ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός αυτά που υπέστη ο Ποντιακός και Μικρασιάτικος Ελληνισμός. Ο αγώνας ενάντια στους φορείς και τα γενεσιουργά αίτια της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της προσφυγιάς. Ενάντια στο δηλητήριο του σοβινισμού, του εθνικισμού, του φασισμού.

Το ΚΚΕ δεσμεύετε να σταθεί δίπλα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, σε κάθε δίκαιη διεκδίκησή του, για την ανάδειξη και διατήρηση της πολιτιστικής και πνευματικής κληρονομιάς των Ποντίων, τις προσπάθειες που κάνουν για τη “Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων”.
Στεκόμαστε στο πλευρό των χιλιάδων ομογενών, που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση, εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν, μετά από τόσα χρόνια, να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης.
Και πάντα θα θυμόμαστε και πάντα θα τιμούμε τους Πόντιους και τις Πόντιες που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα υψηλά ιδανικά τους.