Μάνια Μεσσαριτάκη: . Η μαντινάδα για μένα είναι η σκέψη της καρδιάς μου

Μάνια Μεσσαριτάκη: . Η μαντινάδα για μένα είναι η σκέψη της καρδιάς μου. Τα μάθια της ψυχής μου!

Μάνια Μεσσαριτάκη: . Η μαντινάδα για μένα είναι η σκέψη της καρδιάς μου. Τα μάθια της ψυχής μου! Με ιδιαίτερη χαρά σήμερα στην παρέα μου φιλοξενώ την …..

Γιάννης ΘεοδωράκηςΚρητικό ΣεργιάνιΜάνια Μεσσαριτάκη

By Team Πολ. Κρήτης Last updated Φεβ 28, 2019

Συνέντευξη στο Γιάννη Θεοδωράκη

– Με ιδιαίτερη χαρά σήμερα στην παρέα μου φιλοξενώ την Μάνια Μεσσαριτάκη, για να ξεφυλλίσουμε μαζί τις σελίδες τις ζωής της! Μάνια χίλια καλώς βρεθήκαμε.

-Καλώς βρεθήκαμε Γιάννη μου …. Σ’ ευχαριστώ για την πρόσκληση είναι χαρά και τιμή μου …….

– Πριν αρχίσουμε την κουβέντα μας θα ήθελα να μας πεις κάποια πράγματα για εσένα .

– Η καταγωγή μου Γιάννη είναι από την Τύλισο όπου και πέρασα τα παιδικά μου χρόνια … Αργότερα μετακομίσαμε στο Ηράκλειο όπου ζω και εγώ με την οικογένειά μου.

– Αλήθεια από πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να γράφεις στίχους;

– Από νεαρή ηλικία θά’ λεγα.. Με πας πίσω πολλά χρόνια… Από τα κοπελάτα μου, που λένε…
Ξεκίνησα να γράφω ποιήματα. Η μαντινάδα ήρθε πολύ απότομα στη ζωή μου. Στο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου μας…
Μάλιστα θυμάμαι ότι τη στιγμή του μεγάλου πόνου και πάνω από τον τάφο ξαφνικά μια σκέψη πέρασε από το νου μου:

Μια πλάκα και δυό μέτρα γης
πόσους καημούς σκεπάζει
κι’ όνειρα που αθρώπου νους
ώστε να ζει, δε βάζει.

Εκείνη την ώρα δεν συνειδητοποίησα εννοείται ότι είπα μαντινάδα. Πέρασε καιρός… Κάποια στιγμή ήρθε και η δεύτερη:

Χάρε την ώρα που θα ρθεις
ήντα θαρρείς θα πάρεις
ένα κορμί που το’ λειωσε
ο χρόνος ο ζηλιάρης.

Κάπως έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι του μυαλού μου ….

– Όταν ξεκίνησες στα πρώτα σου βήματα πίστευες μέσα σου ότι κάποια στιγμή αυτές οι μαντινάδες θα γίνονταν τραγούδια;

– Όχι βέβαια. Ποτέ δεν το περίμενα εξάλλου Γιάννη μου. Για χρόνια έγραφα και δεν το ήξερε κανείς από το περιβάλλον μου. Έγραφα για μένα και μόνο.
Θεωρούσα ότι ήταν κάτι εντελώς δικό μου και δεν ήθελα να το μοιραστώ με κανένα.

– Πότε έρχεται η δισκογραφία για πρώτη φορά στην ζωή σου;

-Κάπως απρόσμενα θα’ λεγα βρέθηκαν στη δισκογραφία του Κώστα του Αλεξάκη «Κιβωτός» με δύο στίχους μου …

ΟΤΙ ΣΤΟ ΑΧΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΒΓΕΙ ΝΑ Σ’ ΑΛΑΦΡΩΣΕΙ
ΜΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΦΑΡΜΑΚΟ
ΚΙ’ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ.

ΘΑ ΚΛΑΨΩ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΜΑ ΘΑ’ΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
ΦΥΓΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΙΑ ΤΑΝΕ
ΝΑ’ΣΑΙ ΣΤΟ ΝΟΥ ΙΔΕΑ.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΔΥΣΗ ΤΗΝ ΑΥΓΗ
ΚΙ’ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΟ ΣΕ ΔΥΟ ΚΑΡΔΙΕΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙ ΠΙΚΡΑ.

ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΟΥ
ΘΑ’ΧΩ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ
ΠΩΣ ΟΙ ΛΙΑΚΑΔΕΣ ΠΟΥ’ ΦΕΡΑ
ΣΒΗΣΑΝΕ Σ’ ΕΝΑ ΖΑΛΟ.

ΑΝΑΛΑΦΡΟ ΤΟ ΖΑΛΟ ΣΟΥ
ΟΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕ
ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΙ’ ΟΙ ΦΡΟΝΙΜΟΙ
ΓΡΟΙΚΟΥΝΤΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ’ΝΑΙ.

ΑΠΟ ΚΟΠΗΣ ΜΟΥ ΤΑ’ ΔΩΚΕΣ
ΚΙ’ ΑΠΟ ΚΛΩΣΤΗΣ ΣΥΡΩΝΩ
ΜΟΙΡΑ ΠΟΥ ΠΕΜΠΕΙΣ ΒΑΣΑΝΑ
ΜΠΟΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕ ΣΤΕΓΝΩΝΩ.

ΛΑΘΗ ΣΤΑ ΛΑΘΗ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΚΑΡΔΙΑ ΞΕΛΟΓΙΑΣΜΕΝΗ
ΚΑΝΕΙΣ ΚΙ’ ΟΥΤ[Ε] ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ
ΠΟΤΕ ΔΕ ΞΕΔΕΙΛΙΑΙΝΕΙ.

ΝΑ’ΧΑ ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ
ΧΙΛΛΙΕΣ ΖΩΕΣ ΝΑ ΖΗΣΩ
ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΩ ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ
ΜΟΝΟ ΝΑ Σ’ ΑΓΑΠΗΣΩ.

ΟΤΙ ΑΡΝΗΘΗΚΑ ΓΥΡΝΑ
ΚΙ’ΑΓΑΠΗ ΘΕΛΕΙ ΠΑΛΙ
ΜΑ’ΓΩ ΟΣΑ ΛΑΧΤΑΡΗΣΑ
ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΞΕΝΗ ΑΓΚΑΛΗ.

ΑΝΑΘΕΜΑΤΟ ΓΙΑ ΣΚΟΙΝΙ
ΠΩΣ ΤΟ’ΧΕΙΣ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ
ΚΙ’ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΤΣΙΜΑ ΝΑ ΚΟΠΕΙ
ΚΙ’ ΕΓΩ ΤΟ ΞΑΝΑΔΕΝΩ.

ΤΟΥ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΤΟΥ ΦΡΟΝΙΜΟΥ
ΤΟΥ ΜΕΡΑΚΛΗ ΤΟ ΖΑΛΟ
ΠΟΚΑΜΑΡΩΝΕΙ ΚΑΙ Η ΓΗΣ
ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΟΙΑΖΕΙ Μ’ ΑΛΛΟ.

ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΟΙ ΧΑΡΕΣ
ΠΟΥ ΖΕΙ’ΝΑΙ ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΕΣ
ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΓΥΡΙΣΤΕΣ ΜΙΣΕΣ
ΠΟΛΛΕΣ ΜΑ ΟΛΕΣ ΞΕΝΕΣ.

ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΔΑΚΡΥ
ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ ΕΧΟΥΝΕ
ΣΤΩΝ ΑΜΑΘΙΩ ΤΗΝ ΑΚΡΗ.

ΠΑΡΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΥΜΟΥΣ ΠΛΗΓΕΣ
ΟΝΕΙΡΑ ΚΙ’ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΝΑ ΤΑ’ΧΕΙΣ ΟΛΑ ΝΑ ΜΗ ΒΡΕΙΣ
ΚΙ’ ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ.

ΔΑΚΡΥ ΧΑΡΑΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙΣ
ΤΑ ΜΑΘΙΑ ΝΑ ΣΤΟΛΙΣΕΙΣ
ΤΣΟΙ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝΕ
ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΜΟΥ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙΣ.

ΦΥΓΕ ΝΑ ΒΑΛΩ ΣΤ’ ΟΝΕΙΡΟ
ΦΩΘΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΨΩ
ΜΑ’ΓΩ ΠΟΥ ΤΟ ΧΤΙΣΑ ΘΑ ΒΡΩ
ΚΙΑ ΧΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΘΑΨΩ.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΑΔΗ ΛΑΜΠΕΡΟ
ΠΟΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ
ΠΟΙΟΣ ΧΑΝΕΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑ
ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ ΔΕ ΖΗΛΕΥΕΙ.

– Τι συναισθήματα γεννήθηκαν μέσα σου την πρώτη φορά που άκουσες κάτι δικό σου στο ραδιόφωνο;

– Δίφορα συναισθήματα Γιάννη μου. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι η σκέψη της ψυχής μου έφυγε από μένα, πια δεν ήταν πια κρυφή.
Ήταν όμως παράξενα συγκινητικό και όμορφο να ακούω δικά μου λόγια μελοποιημένα …

– Με την έως τώρα δισκογραφία σου, ποιο είναι το τραγούδι που πιστεύεις ότι σε καθιέρωσε στον χώρο του στίχου;

– Όλα τα τραγούδια μου είναι κομμάτια της ψυχής μου και δεμένα κάποια από αυτά με συγκεκριμένες στιγμές της ζωής μου …
Δεν μπορώ να πω εγώ αν και ποιο με καθιέρωσε. Αυτό θα το κρίνουν άλλοι. Ο κόσμος που ακούει όσα γράφουμε, εκείνος κρίνει Γιάννη.

– Έδωσες ποτέ στίχο σου και δεν τον σεβάστηκαν;

– Ναι έχω δώσει …..

– Τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να γράψεις;

– Τα πάντα γύρω Γιάννη μου. Οι στίχοι βγαίνουν αβίαστα θα’ λεγα. Όσα βλέπω.
Ένα ηλιοβασίλεμα, η φύση, μια όμορφη εικόνα, ένας ήχος, μια κουβέντα που άκουσα ή μια σκέψη που με πονεί, μια ξαφνική χαρά, ένα δάκρυ, μια κατάσταση κατάσταση έντονη που βίωσα κ.λπ.
Όλα είναι ερεθίσματα που με κάνουν να θέλω να αποτυπώσω στο χαρτί τη σκέψη μου.
Πολλές φορές έχω την αίσθηση ότι μέσα στο νου μου έχω ένα βιβλίο, που κάθε μέρα σκίζω κι’ από μια σελίδα για να τη μουτζουρώσω, να την τσαλακώσω μέχρι να αποτυπώσω πάνω της αυτό που θέλω.

– Υπάρχουν θέματα μέσα σου που δεν τα ακουμπάς στιχουργικά ;

– Έχω γράψει για πολλά πράγματα. Αυτό που δεν έχω ακόμα γράψει, ενώ μου ζητήθηκε παλιά, είναι πολιτικό τραγούδι.
Δεν έχω ακόμα γράψει, ενώ μου ζητήθηκε παλιά, είναι πολιτικό τραγούδι.
Δεν μου είχε περάσει από το νου καν ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω κάτι τέτοιο.
Δεν το έχω αλήθεια σκεφτεί έως τώρα τι δεν θα έγραφα.
Είμαι πιο ευαίσθητη πάντα όταν γράφω κάτι που αφορά το θάνατο.

– Πιστεύεις ότι μετά από μια επιτυχία ενός στιχουργού, η συνεργασία με άλλους μουσικούς γίνεται ευκολότερη ;

– Η συνεργασία Γιάννη μου δεν είναι ποτέ εύκολη με τους μουσικούς θα’ λεγα έτσι κι’ αλλιώς …
Και εννοώ ότι καθένας τους είναι ξεχωριστός και διαφορετικός. Οπότε άλλες σκέψεις, άλλα ερεθίσματα, άλλα ακούσματα κι’ εδώ θα πρέπει να βρεθεί τρόπος για να δέσει το γλυκό που λέμε.
Και το αποτέλεσμα να είναι όπως το φαντάστηκε καθένας τους, να βγει ένα όμορφο κομμάτι.

– Σου ζητήθηκε ποτέ στίχος και εσύ αρνήθηκες την συνεργασία;

– Ναι έχω αρνηθεί. Δεν επιδιώκω να δώσω στίχους, να μπουν σε ένα CD, μόνο και μόνο για να ακούσετε το όνομά μου.
Δεν είναι πρωτεύον ζήτημα για μένα. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Αυτό που έχει σημασία και μετρά για μένα, να είναι μέσα στα μουσικά μου ακούσματα.
Υπήρξε περίοδος που είχα δώσει αρκετούς στίχους και ήθελα το χρόνο μου για να ολοκληρωθούν πρώτα εκείνες οι δουλειές. Γι’ αυτό τον λόγο αρνήθηκα.

– Σου ζητήθηκε ποτέ τραγούδι σου και να σε ρωτήσουν το κόστος του; Πούλησες ποτέ κάτι δικό σου;

– Ναι μου ζητήθηκε και θα σου πω ότι γέλασα. Αστεία πράγματα Γιάννη μου. Εννοείται πως όχι.
Δεν το πούλησα: Μα ποιος από μας που γράφουμε, μπορεί να αποτιμήσει και να πουλήσει ένα παιδί του;
Για μένα ένας στίχος που έβγαλα σε μια στιγμή στη ζωή μου και βίωσα έντονα, είτε τον πόνο, είτε τη χαρά, μπορεί να είναι ανεκτίμητη.
Η μαντινάδα για μένα είναι η σκέψη της καρδιάς μου. Τα μάθια της ψυχής μου.
Ο κόσμος που μπαίνω και ονειρεύομαι, τα λόγια της χαράς μου, του πόνου, η μοναξιά μου, ο τρόπος που σκέφτομαι και ο κρυφός μου τόπος, που όταν θέλω να ξεφύγω από τα πάντα. Κλείνομαι μέσα της.
Όλα αυτά πόσο κάνουν αλήθεια;

– «Ευχαριστώ» άκουσες ποτέ από κάποιον που βοήθησες ;

– Ναι εννοείται Γιάννη. Δεν είχα κανένα πρόβλημα με κανέναν!

– Πιστεύεις ότι υπάρχει σεβασμός στους στιχουργούς από τους μουσικούς; Με το χέρι στην καρδιά θα ήθελα να απαντήσεις..

– Υπάρχει Γιάννη μου. αλλά θεωρώ όχι από όλους. είχα τη χαρά και την τιμή να συνεργαστώ με εξαιρετικούς καλλιτέχνες, που έχουν αφήσει ιστορία στη μουσική παράδοση της Κρήτης.. Δεν είχα κανένα πρόβλημα …
Έχω δεσμεύσει πολλούς στίχους για χρόνια εκούσια σε ανθρώπους που εκτιμώ και σέβομαι..και ξέρω ότι σέβονται κι’ εκείνοι τα κομμάτια της ψυχής μου…
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, που με απογοήτευσαν…εννοώ ότι ενώ μου ζήτησαν στίχους, με έψαξαν επίμονα, έδωσα με τη καρδιά μου αυτά που ήθελαν και ταίριαζαν κατά τη γνώμη τους στη μουσική τους , κάποια στιγμή δεν υπήρχε επικοινωνία..
Απογοητεύτηκα και ταυτόχρονα αισθανόμουν άσχημα να πάρω πίσω τους στίχους.. Η μουσική είναι συνυφασμένη με το στίχο.. Δεμένα όμορφα αυτά τα δυο βγάζουν ένα εξαιρετικό και αρμονικό αποτέλεσμα, δεν μπορεί να υπάρξει το καθένα μόνο του…
Πιστεύω ότι θα πρέπει, να υπάρχει μια σχέση αλληλοεκτίμησης μουσικών και στιχουργών , να σέβεται ο ένας τη ψυχή του άλλου. γιατί όλα αυτά βγαίνουν από τη ψυχή μας και τα αγαπάμε και τα χαρίζουμε. Τόσο απλά….

– Η αναγνώριση από τον κόσμο σε έφερε ποτέ σε δύσκολη θέση;

– Σε δύσκολη θέση όχι.. αντίθετα με έχουν συγκινήσει πολλές φορές άνθρωποι που μου λένε ,μα αυτή η μαντινάδα που έγραψες στο τάδε τραγούδι είναι σαν να την έγραψες για μένα..λες και ήξερες ακριβώς τι μου συμβαίνει εκείνη τη στιγμή.!!
Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα..

– Ένιωσες ποτέ ότι ήσουν μέσα σου κενή και γι αυτό το λόγο δεν έγραφες για πολύ καιρό ;

– Όχι Γιάννη μου..κενή δεν έχω νιώσει ακόμη..και ξέρεις αυτή η σκέψη με τρομάζει πολύ..το ότι θα έρθει μια μέρα που δεν θα μπορώ να δημιουργήσω, να γράψω κάτι..τα τελευταία 10-15 χρόνια γράφω καθημερινά…

Οι τρόποι δε χαρίζουνται
κι ‘ούτε πουλιούνται αξίες
κι’ είναι από γεννησιμιού
να’ χεις ευαισθησίες..

Ποιος ποταμός δε γέλασε
στη μέση του χειμώνα
ποιος τη κερδίζει τη ζωή
χωρίς να δώσει αγώνα…

– Υπάρχει στη σκέψη σου η ιδέα να παρουσιάσεις στο κόσμο κάποιο βιβλίο;

– Το βιβλίο Γιάννη μου το ετοιμάζω καιρό τώρα…υπήρξαν όμως κάποιες άλλες προτεραιότητες στη ζωή μου για ένα διάστημα, και κάπως το άφησα στην άκρη…
Το να βγάλεις ένα βιβλίο θέλει πολύ προσοχή και δουλειά..το ξέρεις καλύτερα από εμένα…
Θα το κάνω μόνο για να αφήσω μια παρακαταθήκη στα παιδιά μου, αλλά και να κατοχυρώσω κάποιους στίχους…να το χαρίσω σε ανθρώπους που εκτιμώ με τη καρδιά μου και βέβαια δεν έχω καθόλου στο νου μου ότι βγάζοντας ένα βιβλίο θα κερδίσω χρήματα.. ειδικά στις εποχές που ζούμε….

– Το να ασχοληθείς με μια εκπομπή ραδιοφωνική υπάρχει σαν σκέψη;

– Μου έχουν γίνει κατά καιρούς προτάσεις για ραδιοφωνικές εκπομπές από διαφόρους σταθμούς ανά τη Κρήτη προσωπικά δεν έχω τέτοια σκέψη στο νου μου..μάλιστα πριν από καιρό μου έγινε πρόταση και για τηλεοπτική εκπομπή..δεν θα ήθελα να ασχοληθώ, δεν το σκέπτομαι καν.

– Σε καλούν σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές ;

– Ναι βέβαια !

– Υπάρχουν άνθρωποι που θαυμάζεις μέσα στον χώρο του στίχου;

– Υπάρχουν και μάλιστα πολλοί..τη τελευταία δεκαετία διακρίνω μια άνθηση στη μαντινάδα πολύ μεγάλη και αυτό το θεωρώ πολύ αισιόδοξο.!! Εγώ βεβαία θα πω ότι είμαι της παλιάς σχολής που λένε..
Αγάπησα τον τρόπο σκέψης του Γιώργη Σταυρακάκη [Μιχαλομπα], από την πρώτη στιγμή που άκουσα μαντινάδα του, του μεγάλου αγαπημένου Γιώργη Καράτζη, του ΜιχάληΣτεφανάκη, του Γιώργη Σαριδάκη του δασκάλου, του Αριστείδη Χαιρέτη [Γυαλάφτη], του Γιάννη Βάρδα και του αείμνηστου Χρονάκη…
Είναι κάποιοι στίχοι αυτών των ανθρώπων και όχι μόνο αυτών, που με ανατριχιάζουν κυριολεκτικά και τους ζηλεύω…!!
Σταματούν το νου μου, τους έχω για χρόνια πρότυπο μέσα μου…..

– Αν σου δινόταν η δυνατότητα να έκανες μια συνεργασία με άλλον στιχουργό θα το έκανες; Κι αν ναι με ποιον;

– Μα εννοείται …υπάρχουν αρκετοί που εκτιμώ και σέβομαι στο χώρο μας και θα ήθελα, αν το έφερναν οι συγκυρίες, να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι να τα πούμε, να ανταλλάξουμε σκέψεις και απόψεις.
Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, γιατί ίσως ξεχάσω κάποιον.. εσύ είσαι ένας από αυτούς!

– Έχεις βιώσει το συναίσθημα να σε κλέβει κάποιος στιχουργικά;

– Θίγεις ένα πολύ ευαίσθητο θέμα τώρα … Εννοείται αμέτρητες φορές, όπως και σένα υποθέτω.
Θεωρώ ότι το φταίξιμο είναι και δικό μας, όταν όλοι εμείς που γράφουμε και δημοσιοποιούμε ένα στίχο, παύει να είναι δικός σου…
Αυτό που με πειράζει πιο πολύ είναι η πρόθεση του άλλου, και δεν δικαιολογεί παράλληλα το παιχνίδι, που βλέπω να γίνεται με την μαντινάδα …
Μου έτυχε να πω στίχο πάνω σε συζήτηση με φίλους και αργότερα να τον δω τραγουδισμένο, αλλαγμένο λίγο..
Και σε βιβλίο άλλου έχει τύχει να δω στίχο μου. Έχω συνηθίσει πλέον γιατί ξέρω ότι δεν θα σταματήσει αυτό…
Βλέπω στίχους γνωστών και μεγάλων μαντιναδολόγων που θαυμάζω ,οι οποίοι έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες και τους τραγουδάμε όλοι ,ξαφνικά να τους σφετερίζονται άλλοι..
Αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ, πάντα θα υπερασπίζομαι ένα ξένο στίχο από την στιγμή που γνωρίζω το δημιουργό του και ξαναλέω με πειράζει η πρόθεση του άλλου.

– Έχει πέσει στην αντίληψη σου εσύ να έχεις πατήσει κάπου αλλού έτσι ώστε να γράψεις κάτι άλλο;

– Αυτό που με ρωτάς είναι το μεγαλύτερο μου άγχος..και πάντα ρωτώ όποιον μου ζητήσει στίχο αν του θυμίζει κάτι άλλο για να το αλλάξω.
Όπως ξέρεις στο στίχο και τη μουσική δεν υπάρχει παρθενογένεση.. Μερικά από τα πιο γνωστά σε όλους μας τραγούδια, έχουν στίχους παρμένους από τον Ερωτόκριτο…..
Η παράδοση της Ελλάδος ευτυχώς είναι πολύ πλούσια.. Έχω ακούσει ακόμη και κομμάτια ηπειρώτικα, να έχουν στίχο από κρητικά γνωστά τραγούδια…
Η ιδιαιτερότητα καθενός από εμάς, που γράφουμε πιστεύω, είναι ο τρόπος, που θα πλέξεις τα λόγια ή αν θα σκεφτείς μια έκφραση, μια λέξη, που θα κάνει τη διαφορά και θα βάλεις τη δική σου σφραγίδα….
Αν κάτι δικό μου έμοιαζε με κάτι άλλο σίγουρα δεν έγινε από πρόθεση…

– Το να γεννάει κάποιος σήμερα νέα θέματα είναι εύκολο ή δύσκολο;

– Και τα δυο θα έλεγα.. καθώς όλοι γράφουμε για τα ίδια πράγματα της καθημερινότητας ,δηλαδή τον έρωτα, τη μοναξιά, τη φύση, το χωρισμό, την αγάπη, για μένα η διαφορά είναι αυτή που σου είπα πιο πάνω, ο τρόπος που γράφεις ,μιλώντας με τα λόγια της ψυχής σου, τα βιώματα σου, και τις αισθήσεις σου πράγματα καθημερινά και χιλιοειπωμένα.

– Μια ευχή για όλους που γράφουν στίχο;

– Πολλά θα ήθελα να πω Γιάννη μου….μα πιο πολύ να σέβονται και να τιμούν…..και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτούς που γράφουν….
Αλλά και στα νέα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική μας παράδοση..
Ο κύκλος της παράδοσης είναι ιερός. όλοι εμείς οφείλουμε να σεβόμαστε τη πολιτιστική μας κληρονομιά, αυτήν που μας κληροδότησαν οι παλιοί…
Γιατί κι’ εμείς θα τη μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας .και οφείλουμε να μην τη προσβάλουμε…καθένας από μας βάζει ένα λιθάρι.
Για να μείνει αυτό το λιθάρι στο πέρασμα των αιώνων, θα πρέπει να είναι γερό και αυτό πρέπει να γίνεται πάντα με σεβασμό από όλους μας…
Έχουμε πολλά αξιόλογα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική, όμως υπάρχουν,, ευτυχώς λίγοι, που θεωρώ ότι θα ‘πρεπε να σέβονται περισσότερο, να μην έχουν έπαρση και να μην βιάζονται, ξαναλέω είναι λίγοι.
Και όσον αφορά το θέμα με το ποτό όπως πολύ καλά θίγεις από τις εκπομπές σου κάπου έχει γίνει μάστιγα.
Ας είμαστε όλοι εμείς λοιπόν που αγαπάμε και ασχολούμαστε με την παράδοση, είτε έχει να κάνει με το στίχο είτε με τη μουσική, πιο προσεκτικοί, και να τιμούμε αυτό που κάνουμε…

– Ήταν χαρά μου που τα είπαμε σήμερα Μάνια μου, κάθε σου όνειρο ευχή μου..

– Γιάννη μου εγώ σ’ ευχαριστώ!! αντεύχομαι και θα ήθελα να σου πω από καρδιάς, να είσαι ευτυχισμένος και να έχεις υγεία και μόνο..και πάλι σ’ ευχαριστώ.

Μόνο [ο] σκοπός του ρόδινου
του μερακλή πηγαίνει
γιατί πιτήδεια και αργά
το ζάλο ντου το σέρνει…