Ένα έτος με τον κορονοϊό: «Υπομονή για δύο-τρεις μήνες έως ότου βγούμε στο ξέφωτο», επισημαίνει ο Αθ. Δημόπουλος
Ήταν 26 Φεβρουαρίου του 2020 όταν η χώρα μας κατέγραφε το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα του κορονοϊού SARS-COV-2. Ο Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Kαθηγητής Αιματολογίας-Ογκολογίας, Μελέτιος – Αθανάσιος Δημόπουλος, μίλησε στο News4Health για τα μαθήματα του τελευταίου χρόνου, τις αλλαγές στην καθημερινότητα μας και την επόμενη μέρα.
Κ. Δημόπουλε, σήμερα «κλείνουμε» ένα χρόνο από την καταγραφή του πρώτου κρούσματος του νέου, όπως τον αναφέραμε τότε, κορονοϊού στην Ελλάδα. Ποια είναι τα μαθήματα αυτού του τελευταίου χρόνου;
Έχουμε κάνει σημαντικές προόδους ως επιστημονική κοινότητα, παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα, για την κατανόηση αυτής της νόσου, που τώρα ξέρουμε ότι πρόκειται για μία συστηματική νόσο και όχι απλά για μία πνευμονία.
Έχουμε κάνει σημαντικές προόδους στην διάγνωση, στον καθορισμό προγνωστικών παραγόντων που μπορούν να μας βοηθήσουν να προβλέψουμε ποιοι ασθενείς είναι πιθανόν να έχουν σοβαρή νόσηση, σε σχέση με την πλειοψηφία που θα έχει ήπια συμπτώματα.
Έχουμε κάνει σοβαρές προόδους στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου, παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε κάποιο ειδικό αντιικό φάρμακο.
Ξέρουμε πότε πρέπει να χορηγήσουμε κορτικοειδή, τα οποία έχουν μειώσει την πιθανότητα ανάγκης για μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και την πιθανότητα θανάτου. Ξέρουμε πότε θα δώσουμε αντιπηκτική αγωγή, δεδομένου ότι η νόσος αυτή συχνά δημιουργεί θρομβώσεις.
Ξέρουμε πως θα δώσουμε το οξυγόνο καλύτερα και βεβαίως αυτό που λέμε “high nasal flow”, που μπορεί να βοηθήσει μερικούς ασθενείς να αποφύγουν την διασωλήνωση. Ξέρουμε πότε να χορηγήσουμε μονοκλωνικά αντισώματα, όταν αυτά είναι διαθέσιμα ή πλάσμα από ασθενείς που έχουν αναρρώσει, για να ελαττώσουμε την πιθανότητα επιδείνωσης της νόσου.
Καθώς επίσης και άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως είναι το remdesivir , ένα αντιικό φάρμακο το οποίο δεν είναι ειδικό για τον SARS-COV-2 αλλά μπορεί να βοηθήσει μερικούς ασθενείς. Επίσης, υπάρχουν μελέτες σε εξέλιξη και στην Ελλάδα για τη χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων, που αναστέλλουν τον “καταρράκτη των κυτταροκινών”, που δημιουργεί σημαντικά προβλήματα για τον ασθενή.
Επομένως, έχουμε κάνει σημαντικά βήματα, βελτιώνεται η πρόγνωση των ασθενών, μειώνεται το ποσοστό των ασθενών που καταλήγει από τη νόσο και βεβαίως η μεγάλη θετική προοπτική είναι τα εμβόλια.
Σύντομα πλησιάζουμε στο 1 εκατομμύριο κατοίκους της χώρας να έχουν εμβολιαστεί. Πολύ θετικά νέα ότι σύντομα θα έχουμε και το εμβόλιο της Johnson and Johnson, το οποίο θα μπορεί με μία δόση να καλύψει τους ασθενείς.
Οπότε, χρειάζεται υπομονή για τους επόμενους δυό-τρεις μήνες έως ότου μπορούμε πραγματικά να βγούμε στο ξέφωτο και να αρχίσουμε να θεωρούμε ότι αφήνουμε πίσω μας αυτή την πανδημία.
Συνήθως οι πανδημίες αλλάζουν την καθημερινότητα μας. Μαθαίνουμε νέα πράγματα και αλλάζουμε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε την επιστήμη, για παράδειγμα. Είναι κάτι που κατά τη γνώμη σας έχει αλλάξει σημαντικά στην καθημερινότητά μας;
Σε πολύ μεγάλο βαθμό και με την ιδιότητα μου, του Πρύτανη του Εθνικού ΚΑΙ Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, είδαμε μία ριζική αλλαγή στον τρόπο εκπαίδευσης, με μία μεγάλη ανάπτυξη της διδασκαλίας εξ αποστάσεως, των εξετάσεων εξ αποστάσεως.
Με τα θετικά σημεία τα οποία έχει αλλά και με τα αρνητικά, καθώς πραγματικά διαπιστώνουμε ότι μας λείπει η δια ζώσης επικοινωνία και επαφή με τους φοιτητές, με τους συναδέλφους, με τους επιστημονικούς συνεργάτες σε μεγάλο βαθμό. Η τηλεκπαίδευση έχει έρθει για να μείνει, ως ένας τρόπος που θα μπορούσε να συμβάλει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όχι για να αντικαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση, αλλά συμπληρωματικά.
Το ίδιο είναι και η επικοινωνία στο πλαίσιο συνεδριών και σεμιναρίων, όπου σήμερα όλα γίνονται διαδικτυακά, όλα γίνονται εξ αποστάσεως. Βλέπουμε ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή στα περισσότερα από αυτά σε σχέση με όταν γίνονταν διά ζώσης. Επομένως πιστεύω ότι αυτή η πανδημία θα έχει ένα καθοριστικό ρόλο στο πως θα γίνονται οι επιστημονικές συναντήσεις από δω και πέρα, κατά πάσα πιθανότητα με ένα υβριδικό σύστημα διά ζώσης και ένα συγκεκριμένο αριθμό ατόμων, ενώ εξ αποστάσεως θα είναι ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός ατόμων.
Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα; Αν μπορούσατε να κάνετε μία προβολή στους επόμενους μήνες ή και στον ένα χρόνο , τι είναι αυτό που διαβλέπετε σχετικά με την πανδημία;
Είμαι αισιόδοξος ότι στους επόμενους τρεις μήνες θα έχουμε καταφέρει να έχει εμβολιαστεί ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα άτομα τα οποία έχουν πιθανότητα να νοσήσουν βαριά. Οπότε υπάρχει μία προοπτική σαφής για μία καλύτερη ζωή και ένα άνοιγμα της κοινωνίας και της οικονομίας.
Τα σχόλια είναι κλειστά.