Μία εικόνα, χίλιες λέξεις. Ταμπέλες κρεμούσαν οι Ναζί στους Εβραίους και στους αντάρτες. Τέτοιες μαύρες εικόνες μας ήρθαν στο μυαλό αντικρίζοντας την αποκαρδιωτική φωτογραφία με τον άτυχο Πρύτανη του ΟΠΑ (πρώην ΑΣΟΕΕ) να έχει πέσει θύμα αντιεξουσιαστών με μια θηλιά που βρωμίζει τη λέξη «αλληλεγγύη». Από πότε οι ολοκληρωτικές επιθέσεις εις βάρος πανεπιστημιακών και δη του ίδιου του Πρύτανη -αν είναι ποτέ δυνατόν- να βαφτίζονται παρεμβάσεις;
Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν είναι παρεμβάσεις και ποτέ δεν ήταν. Και ας το παραδεχτούμε επιτέλους. Ενέργειες όπως αυτή είναι προσβολή προς τη δημοκρατία, την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με μία λέξη φασισμός. Κόκκινος φασισμός. Όσο και αν κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτό το τέρας, ας είμαστε και ειλικρινείς. Στις 7 Οκτώβρη η Δημοκρατία νίκησε αλλά μόνο μία απόχρωση του φασισμού ηττήθηκε. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. 29 του Οκτώβρη το ποτήρι ξεχείλισε. Είναι αδιανόητο η εικόνα αυτή να χρησιμοποιείται ως λάφυρο από τους αυτουργούς ή αλλιώς ως απειλή προς το δημόσιο λόγο και μάλιστα σε ύφος αγωνιστικό, στα πλαίσια μίας σειράς «αλληλέγγυων παρεμβάσεων», πανελλαδικά. Να κλάψουμε ή να γελάσουμε μέχρι δακρύων με την ΚΑΤΑΝΤΙΑ της πολιτικής τους (Ο Θεός να την κάνει) ταυτότητας. Μακάρι να μπορούσαμε όμως. Γιατί μόνο να λυπηθούμε και να κλάψουμε μπορούμε. Αν υπάρχει άνθρωπος που γέλασε με την εικόνα αυτή, δεν έχει ίχνος ανθρωπιάς, ίχνος αξιοπρέπειας, παιδείας, αυτοσεβασμού και σεβασμού στις δημοκρατικές αξίες. Οι ηθικοί αυτουργοί και υποστηρικτές τέτοιων πρακτικών δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα άτομα που οι ίδιοι ζήταγαν απ’ την Ελληνική Δικαιοσύνη να τους καταδικάσει και να μπουν στη φυλακή, 1 μήνα πριν.
Αν υπάρχει κράτος Δικαίου και λειτουργεί αμερόληπτα, έχει χρέος απέναντι σε κάθε φοιτητή, σε κάθε δημοκρατικό πολίτη και στο ίδιο το Σύνταγμα ακόμα, να επικηρύξει και να τιμωρήσει παραδειγματικά αυτούς τους αναίσχυντους τραμπούκους. Σε μία δημοκρατία η επιβολή της έννομης τάξης οφείλει να είναι αυτονόητη, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε καταστάσεις κυριολεκτικής τρομοκρατίας.
Και να ‘μαστε πάλι εδώ. Στην παραβατικότητα εντός των Πανεπιστημιακών χώρων. Στο άσυλο ανομίας. Είναι προφανές. Ήταν ανάγκη να καταργηθεί. Αρκετά τους ανεχτήκαμε. ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ. Εμείς και κάθε δύσμοιρος πολίτης που επί τόσα χρόνια τους ανέχεται και δεν λέει κουβέντα. Κάθε φοιτητής που δεν τολμάει να μιλήσει για να μην κινδυνέψει η σωματική του ακεραιότητα, απ’ τα στοιχεία αυτά. Κάθε μάνα που είπε στο παιδί της «Παιδί μου να προσέχεις και βράδυ να μη φεύγεις μόνος». Καλούμε λοιπόν, κάθε φοιτητή του Πολυτεχνείου Κρήτης και κάθε φοιτητή από όλες τις γωνιές της χώρας να καταδικάσει ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ αυτό το σοκαριστικό περιστατικό και να στείλει ένα βροντερό μήνυμα στους πάσης φύσεως νταβατζήδες των Ελληνικών Πανεπιστημίων. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Πολυτεχνείου Κρήτης
