5+1 γεγονότα του 2019: Χρονιά πολιτικής αλλαγής και αβεβαιότητας για την Ελλάδα

Χρειάζεται να περάσουν αρκετά χρόνια για να αποτιμήσει κανείς σε βάθος μια χρόνια που κλείνει. Πρόκειται άραγε για χρονιά καμπής ή συνέχειας;

Όταν πέφτει η αυλαία του έτους, οποιαδήποτε κατηγορηματική απάντηση είναι παρακινδυνευμένη γιατί εκ των πραγμάτων κυριαρχείται από την άποψη του καθενός και της καθεμιάς.

Πρέπει να μείνουμε λοιπόν στα αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Το 2019 λοιπόν είναι πέραν αμφιβολίας μια χρονιά πολιτικής αλλαγής, χρονιά που ανήκει στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Οι εκλογές έφεραν τη Νέα Δημοκρατία στην εξουσία, ύστερα από 4,5 χρόνια κυριαρχίας του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επιταχύνει την ανάπτυξη όπως έχει υποσχεθεί; Θα το διαπιστώσουμε τα επόμενα χρόνια.

Η άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει, του αφαιρεί πάντως οποιαδήποτε δικαιολογία για εσωκομματικές τρικλοποδιές.

Είναι όμως πιθανό για τον ιστορικό του μέλλοντος οι βουλευτικές εκλογές να έχουν μικρότερη σημασία από τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Το 2019 υπήρξε η χρονιά της μεγάλης «αντεπίθεσης» του Ερντογάν προκειμένου να καταλάβει το χαμένο έδαφος στο ενεργειακό παιχνίδι.

Θα τα καταφέρει; Μπορεί η ένταση να μπει σε επικίνδυνες ατραπούς; Θα το διαπιστώσουμε το 2020. Σε κάθε περίπτωση το 2019 κλείνει εν μέσω αβεβαιότητας για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

1- Χρονιά πολιτικής αλλαγής
Το 2019 υπήρξε χρονιά πολιτικής αλλαγής. Μετά από τεσσεράμισι χρόνια η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε στην εξουσία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με 39,85% κατήγαγε περιφανή νίκη. Πέτυχε μάλιστα την αυτοδυναμία, για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχασε, εντούτοις, με 31,53% αποτελεί τον αδιαφιλονίκητο δεύτερο πυλώνα του νέου «μικρού» δικομματισμού. Το ΚΙΝΑΛ με 8,2% και το ΚΚΕ με 5,3% κινήθηκαν στα αναμενόμενα επίπεδα. Για πρώτη φορά μπήκε στη Βουλή η ακροδεξιά Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και το ΜέΡΑ 25 του Γιάνη Βαρουφάκη, που κινείται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ.

Στα αξιοσημείωτα των εκλογών ήταν ο οριακός αποκλεισμός από τη Βουλή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Επίσης, αυτές οι εκλογές σήμαναν το τέλος των κομμάτων που γεννήθηκαν στην κρίση.

Ούτε οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου ούτε το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη κατάφεραν να μπουν στη Βουλή.

Μάλιστα, το Ποτάμι αυτοδιαλύθηκε και επισήμως. Αρχικός προγραμματισμός του Αλέξη Τσίπρα ήταν να ολοκληρώσει τη θητεία του και να κάνει τις εκλογές τον Οκτώβριο.

Όμως η δεινή ήττα που υπέστη στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου τον ανάγκασε να παραιτηθεί.

Στις ευρωεκλογές η ΝΔ πήρε 33,12%, ο ΣΥΡΙΖΑ 23,75%, το ΚΙΝΑΛ 7,72%, το ΚΚΕ 5,35%, η Χρυσή Αυγή 4,87% και η Ελληνική Λύση 4,18%.

2- Η χρονιά της Ανατολικής Μεσογείου
Το 2019 υπήρξε η χρονιά της Ανατολής Μεσογείου, όχι όμως με τον τρόπο που θα το επιθυμούσαν οι κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα. Γιατί το 2109 σηματοδότησε την κλιμάκωση των ενεργειών της Άγκυρας για να επιβάλει τους όρους της στην περιοχή. Βασικός στόχος του Ερντογάν είναι να καταστήσει την Τουρκία το κέντρο του ενεργειακού παιχνιδιού την Ανατολικής Μεσογείου. Ο Ερντογάν θέλει να μη γίνεται καμία διαδικασία εξόρυξης υδρογονανθράκων χωρίς τη συμμετοχή ή την άδεια της Τουρκίας.

Ταυτοχρόνως, ανοίγοντας το «μέτωπο» της Ανατολική Μεσογείου αποκτά ένα ακόμα χαρτί στην περίπλοκη και σκληρή διαπραγμάτευσή του με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για την επίλυση της συριακής κρίσης.

Η Τουρκία κινήθηκε το 2019 σε δύο επίπεδα. Στο πραγματικό πεδίο τουρκικά πλοία κάνουν κατά βούληση γεωτρήσεις και σεισμικές έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ –την αρχή την έκανε το Μπαρμπαρός τον Φεβρουάριο και συνέχισαν το Φατίχ και το Γιαβούζ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Άγκυρα φαλκιδεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ακυρώνει στην πράξη τις εκχωρήσεις δικαιωμάτων έρευνας κι εκμετάλλευσης της Λευκωσίας και στέλνει το μήνυμα στις πετρελαϊκές εταιρείες ότι δεν μπορούν να κάνουν γεωτρήσεις χωρίς την τουρκική σύμπραξη.

Στο διπλωματικό πεδίο, η συμφωνία με τη Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μπορεί να μην άμεσο πρακτικό αποτέλεσμα, εντούτοις, παρέχει στην Άγκυρα ένα επιπλέον διπλωματικό επιχείρημα. Η πιο σημαντική διπλωματική κίνηση της Τουρκίας είναι όμως η σύγκλιση με τις ΗΠΑ που εκφράστηκε στο πράσινο φως του Τραμπ στην εισβολή στη Συρία.

Τα μεγάλα ερωτήματα για το 2020 είναι:

1 Αν ξεπεράσει τα όρια η ελληνοτουρκική ένταση –δεν είναι πολύ πιθανό, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί.
2. Αρκούν οι κινήσεις της ελληνικής διπλωματίας όπως η συμφωνία σχετικά με τον αγωγό EastMed, για να αναχαιτιστούν οι τουρκικές κινήσεις;

3- Προσφυγικό: Επιστροφή στο 2015
Πολιτικές αψιμαχίες και νέες εικόνες ντροπής: παρά τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της ελληνικής πολιτικής σκηνής να αγνοήσουν ένα «εκρηκτικό» πρόβλημα τα περασμένα τέσσερα χρόνια, το προσφυγικό / μεταναστευτικό ζήτημα επέστρεψε στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας.

Οι προσφυγικοί «διάδρομοι» άνοιξαν για ακόμη μια φορά, με χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες να φτάνουν μέσω Αιγαίου αλλά και από ξηράς, από τον Έβρο.

Οι αριθμοί «μιλούν» από μόνοι τους… Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, 73.377 άνθρωποι έφτασαν στη χώρα μας μέχρι την 22η Δεκεμβρίου -58.638 μέσω Αιγαίου και 14.739 από ξηράς. Οι άνθρωποι αυτοί «στοιβάχτηκαν» μαζί με όσους φιλοξενούνταν ήδη σε κέντρα προσφύγων ανά την Ελλάδα. Tα υπόλοιπα είναι λίγο – πολύ γνωστά. Σχεδόν 19.000 άνθρωποι διαμένουν πλέον στη Μόρια, σε μια δομή που μπορεί να φιλοξενήσει 2.840 ανθρώπους.

Και η εικόνα δεν είναι πολύ διαφορετική στα υπόλοιπα κέντρα… Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το προσφυγικό θα «σκάσει» στα χέρια της, σκλήρυνε τη στάση της, ανακοινώνοντας σειρά νέων μέτρων για την αποσυμφόρηση των νησιών αλλά και την ταχύτερη επεξεργασία των αιτημάτων ασύλου.

Ξεκίνησε δε, «επιχείρηση» για την ανάδειξη του προσφυγικού / μεταναστευτικού ζητήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι δηλώσεις αλληλεγγύης από πλευράς των Βρυξελλών δεν άργησαν αλλά οι Ευρωπαίοι έμειναν για άλλη μια φορά στα λόγια -τουλάχιστον μέχρι την «εκπνοή» του 2019. Θα συνεχίσει να «εργαλοποιεί» το προσφυγικό ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν; Θα αλλάξουν την ανάλγητη στάση τους οι Ευρωπαίοι; Και πότε θα σταματήσουν να ζουν σε άθλιες συνθήκες οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας; Ο χρόνος θα δώσει τις απαντήσεις…

4- Η χρόνια της (αν)ασφάλειας
Το 2019 υπήρξε η χρόνια της (αν)ασφάλειας ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, της δημόσιας συζήτησης για την αστυνόμευση. Προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία έκανε «σημαία» το ζήτημα.

Η ασφάλεια μαζί με τους λιγότερους φόρους και τις περισσότερες δουλειές συναποτέλεσε το βασικό προεκλογικό μότο της.

Η Πειραιώς κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έδειχνε ανοχή απέναντι στην παραβατικότητα. Ιδιαίτερη έμφαση έδινε στη δράση των αναρχικών και το λεγόμενο άβατο των Εξαρχείων. Η επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας απεδείχθη ισχυρότερη αυτής του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που φάνηκε με ενάργεια όχι μόνο από το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και από τον τρόπο που διαμορφώθηκε ο δημόσιος διάλογος.

Μετά τις εκλογές, άνοιξε ο δεύτερος γύρος «ασφάλειας», που δεν έχει κλείσει ακόμα. Η αστυνομία εκκενώνει καταλήψεις προσφύγων και αναρχικών, καταργείται τα πανεπιστημιακό άσυλο, η αστυνομία μπαίνει στην ΑΣΟΕΕ ενώ τα ΜΑΤ περιπολούν μόνιμα στα Εξάρχεια. Να σημειωθούν επίσης οι συλλήψεις για την «Επαναστατική Αυτοάμυνα» και η κατάσχεση του οπλισμού της τρομοκρατικής οργάνωσης.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη δημοτικότητα του αρμόδιου υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Εντούτοις, η Αριστερά διαμαρτύρεται, στα social media ξεσηκώνεται κύμα καταγγελιών για αστυνομική αυθαιρεσία και οργανώνονται μεγάλες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Τα γεγονότα είναι εν εξελίξει και σίγουρα θα μας απασχολήσουν πολύ και το 2020.

5- Αναζητώντας τη Σούζαν
«Πιστεύουμε ότι είτε ζεστάθηκε πολύ και αναζήτησε μια σκιά είτε έπεσε»: με τα λόγια αυτά, η οικογένεια της μιας Αμερικανίδας βιολόγου εξέφρασε στις αρχές Ιουλίου την αγωνία της για την εξαφάνιση της 60χρονης Σουζάν Ίτον στην Κρήτη. Η Ελλάδα βρέθηκε για ακόμη μια φορά στο επίκεντρο του διεθνούς Τύπου, με εφημερίδες, κορυφαία δίκτυα αλλά και ειδησεογραφικά πρακτορεία να αναφέρονται στην εξαφάνιση της βιολόγου και να φιλοξενούν δηλώσεις της οικογένειας και των φίλων της.

Ο χρόνος επιβεβαίωσε το χειρότερο σενάριο… Η βιολόγος του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ είχε δολοφονηθεί άγρια από έναν 27χρονο αγρότη, με το πτώμα της να εντοπίζεται από δύο ερασιτέχνες σπηλαιολόγους μερικές ημέρες αργότερα σε σπηλιά στο Μάλεμε της Κρήτης. Οι εξελίξεις αλλά και οι αποκαλύψεις ήταν καταιγιστικές… «Δεν δουλεύει σωστά το μυαλό του» είπε τότε ένας γείτονας του 27χρονου καθ’ ομολογίαν δολοφόνου. «Είχε “πειράξει” και άλλα κορίτσια» έλεγε μερικές μέρες αργότερα ο δικηγόρος του, αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά χρόνιες παθογένειες της ελληνικής πραγματικότητας.

Ο Γιάννης Παρασκάκης, όπως ονομάζεται ο δράστης της στυγερής δολοφονίας, αποκάλυψε ανατριχιαστικές στοιχεία για το έγκλημά του -άλλα πραγματικά και άλλα πλασματικά. Ο ίδιος είπε στην αστυνομία ότι χτύπησε τη βιολόγο με το αυτοκίνητό του δύο φορές και στη συνέχεια την έσυρε μέχρι τη σπηλιά, όπου τη βίασε. Στη συνέχεια, όμως, υποστήριξε μέσα από το Ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού ότι ουδέποτε βίασε την άτυχη Αμερικανίδα, προκαλώντας την οργή της οικογένειάς της. Ο επίλογος της δραματικής αυτής ιστορίας αναμένεται να «γραφτεί» στις δικαστικές αίθουσες από τη νέα χρονιά…

Οι απώλειες του 2019
Το 2019 είχε -όπως κάθε χρονιά- το δικό του μερίδιο σε απώλειες σημαντικών προσώπων. Στη διάρκεια της χρονιάς έφυγαν από τη ζωή άνθρωποι από όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής του τόπου, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, πολιτικοί…

12 Ιανουαρίου: Ο πρώην υπουργός της Νέας Δημοκρατίας και Πρόεδρος της Βουλής από το 2007 έως το 2009, Δημήτρης Σιούφας, φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 75 ετών. Ο Δημήτρης Σιούφας γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1944 στον Ελληνόπυργο Καρδίτσας και σπούδασε Πολιτικές Eπιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπως επίσης και νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Καρδίτσα το 1981 με τη Νέα Δημοκρατία. Από τον Αύγουστο του 1991 μέχρι το Δεκέμβριο του 1992 χρημάτισε Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων και από το 1992 μέχρι το 1993 Υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές του 2004, ο Δημήτρης Σιούφας ανέλαβε υπουργός Ανάπτυξης στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων στις 27 Σεπτεμβρίου 2007 με 158 ψήφους (από τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ). Ήταν παντρεμένος με την Καίτη Αναγνωστάκη και άφησε πίσω του 2 γιους και 1 κόρη. – Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

16 Ιανουαρίου: Πεθαίνει σε ηλικία 81 ετών ο ηθοποιός Γιώργος Τζώρτζης. Ο Γιώργος Τζώρτζης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 30 Ιουλίου 1938 και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο το 1960. Η καριέρα του στον κινηματογράφο ξεκίνησε μία χρονιά αργότερα. Συμμετείχε αρχικά στον θίασο του Βασίλη Διαμαντόπουλου και της Μαρίας Αλκαίου, στο έργο του Αλ. Κασσόνα «Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια» και ακολούθησε μακρά πορεία στο θεατρικό σανίδι. Τη δεκαετία του 1970 έφτιαξε τον δικό του θίασο και ανέβασε σημαντικά έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν στον «Άγνωστο πόλεμο», ενώ συμμετείχε, ακόμη, στην «Λάμψη», τις «Μάγισσες της Σμύρνης» και τα «Ματωμένα Χώματα». – Πηγή: EUROKINISSI

5 Φεβρουαρίου: Πεθαίνει σε ηλικία 83 ετών ο εφοπλιστής Περικλής Παναγόπουλος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Ο Περικλής Παναγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Πατέρας του ήταν ο Μεσσήνιος Σταύρος Παναγόπολος, ο οποίος στις αρχές του περασμένου αιώνα είχε μεταναστεύσει στην Αμερική, ενώ η μητέρα του καταγόταν από την ομογένεια της Κωνσταντινούπολης. Θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης ελληνικής ακτοπλοΐας. Ο Περικλής Παναγόπουλος είχε πέσει θύμα απαγωγής στις 12 Ιανουαρίου το 2009 και έμεινε κρατούμενος στα χέρια των απαγωγέων μέχρι τις 20 του μήνα. – Πηγή: EURKINISSI

9 Φεβρουαρίου: Φεύγει από τη ζωή η Νίκη Γουλανδρή, η οποία υπήρξε πρότυπο ενεργού πολίτη με πολυσχιδή κοινωνική δράση και έντονη περιβαλλοντική ευαισθησία, που αποτυπώνεται στο έργο ζωής της, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή, που ίδρυσε από κοινού με το σύζυγό της, Άγγελο Γουλανδρή, το 1965. Η Νίκη Γουλανδρή διετέλεσε υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση, επίτιμη αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (1975–80), και μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τον Πολιτισμό και την Εξέλιξη της UNESCO. Το 1990 τιμήθηκε με το Global 500 του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών το 1990, με το οποίο αναγνωρίστηκε διεθνές το πολυσχιδές έργο της για τη διάσωση και αποτύπωση του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρας μας, ενώ το 1991 επελέγη «Γυναίκα της Ευρώπης» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την πρωτοπόρα δράση της που συνδύασε την περιβαλλοντική επαγρύπνηση, με την προβολή των πολιτιστικών αξιών, ενώ είχε αναγορευτεί και επίτιμη διδάκτωρ φιλοσοφί – Πηγή: EUROKINISSI

18 Φεβρουαρίου: Φεύγει ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία 33 ετών η ηθοποιός Νίκη Λειβαδάρη μετά από καρδιακό επεισόδιο που υπέστη, σκορπώντας θλίψη στους οικείους της αλλά και στον καλλιτεχνικό χώρο. Η Νίκη Λειβαδάρη ήταν απόφοιτη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτη της Ανώτερης Δραματικής Σχολής ΙΑΣΜΟΣ του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Η ηθοποιός είχε συμμετάσχει στα σίριαλ «Μίλα μου Βρώμικα» και «Αληθινοί έρωτες», ενώ τη φετινή σεζόν συμμετείχε στο διάσημο θρίλερ Stamboul Train του Γκράχαμ Γκρην, στην Αμαξοστοιχία – Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ. – Πηγή: Instagram

1 Μαρτίου: Πεθαίνει ο ηθοποιός Φαίδων Γεωργίτσης, σε ηλικία 80 ετών. Ο Φαίδων Γεωργίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα 21 Ιανουαρίου 1939. Σπούδασε στις Δραματικές Σχολές των Καρόλου Κουν, Χρήστου Βλαχιώτη, Πέλου Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασέν το 1960. Έγινε δημοφιλής μέσα από τις ταινίες-μιούζικαλ της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με συχνούς συμπρωταγωνιστές τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρθα Καραγιάννη κ.ά. Στο θέατρο είχε συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Κουν και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μπέτυ Αρβανίτη και εν συνεχεία παντρεύτηκε τη Μπέτσυ Γεωργίτση, με την οποία έκανε δυο παιδιά, τον Ραφαέλο και την Μαρίζα. – Πηγή: EUROKINISSI

3 Μαρτίου: Πεθαίνει ο βραβευμένος Έλληνας φωτορεπόρτερ Γιάννης Μπεχράκης, σε ηλικία 58 ετών, έπειτα από σκληρή μάχη επί σειρά ετών με τον καρκίνο. Για δεκαετίες ολόκληρες λίγα ήταν τα μεγάλα πολεμικά, πολιτικά, αθλητικά και κοινωνικά γεγονότα σε ολόκληρο τον κόσμο από τα οποία απουσίασε ο Γιάννης Μπεχράκης. Το να πει κανείς ότι απλώς τα κάλυψε με τον φακό του, θα ήταν πολύ φτωχό. Με τις φωτογραφίες του σφράγισε τον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο θυμόμαστε τα γεγονότα – από τους πολέμους σε Αφγανιστάν και Σιέρα Λεόνε μέχρι την προσφυγική κρίση και την Αραβική Ανοιξη. Ο κατάλογος των διεθνών διακρίσεων του Γιάννη Μπεχράκη αντανακλά τόσο την ποιότητα της δουλειάς του όσο και τον προσωπικό κίνδυνο στον οποίον εξέθεσε πολλές φορές τον εαυτό του στο δημοσιογραφικό του καθήκον. Επιγραμματικά και μόνο αναφέρουμε τα βραβεία Pulitzer το 2016, World Press Photo Award το 2000, Bayeux-Calvados το 2002 και τον τίτλο του Φωτογράφου της Χρονιάς από την εφημερίδα Guardian το 2015. – Πηγή: EUROKINISSI

27 Photos: Οι προσωπικότητες που «έφυγαν» το 2019
9 Μαρτίου: Την τελευταία της πνοή άφησε την η ηθοποιός Ρένα Βουτσινά, η οποία τις τελευταίες μέρες της ζωής της νοσηλευόταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας με βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Η Ρένα Βουτσινά ήταν σύζυγος του Βάσου Αδριανού (1943-1999) με τον οποίο απέκτησε μια κόρη. 20 χρόνια πριν σοκ είχε προκαλέσει στον καλλιτεχνικό και όχι μόνο χώρο η πτώση του συζύγου της από την βεράντα του σπιτιού τους, ενώ μέσα βρισκόταν εκείνη μαζί με την κόρη τους.

27 Photos: Οι προσωπικότητες που «έφυγαν» το 2019
19 Μαρτίου: Οι στιγμές του αθλητισμού δεν είναι πάντα χαρούμενες. Το 2019 δεν θα μείνει στη μνήμη μας μόνο για τις κατακτήσεις τίτλων από ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, η Λίβερπουλ, η Τσέλσι και η Ισπανία. Υπάρχουν και οι άσχημες στιγμές, οι απώλειες ανθρώπων που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία για δεκαετίες και έχουν βοηθήσει έτσι ώστε να προαχθεί ένα σπορ και τα αθλητικά ιδεώδη γενικότερα. Μια τέτοια δύσκολη στιγμή μέσα στο 2019, ήταν η απώλεια του Θανάση Γιαννακόπουλου, που βύθισε στο πένθος την οικογένειά του, την οικογένεια του Παναθηναϊκού και του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα.

2 Απριλίου: Πεθαίνει ο δημοσιογράφος Βασίλης Λυριτζής, ο οποίος έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο και μετά από σύντομη νοσηλεία. Ο Βασίλης Λυριτζής γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1957, όμως, μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ, στο τμήμα Ιταλικής Φιλολογίας. Τη δημοσιογραφία ξεκίνησε στην εφημερίδα «Αυγή» και λίγο αργότερα το 1990 στον νεοσύστατο τότε «Flash 96,1». Συντάκτης αρχικά, αρχισυντάκτης και παρουσιαστής αργότερα του βραδινού δελτίου, ενώ στην συνέχεια μαζί με τον Δημήτρη Οικονόμου αναλαμβάνει το πρωινό μαγκαζίνο του σταθμού. Στον «Flash» ήταν μεταξύ εκείνων που σχεδίασαν και δημιούργησαν μία από τις πρώτες ενημερωτικές ιστοσελίδες στην Ελλάδα, το www.flash.gr. Ο Βασίλης Λυριτζής συνέχισε την πρωινή ενημέρωση από το ραδιόφωνο του «Real FM», ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε στη εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ». Με τη σύζυγο του Ελένη Αντωνιάδη απέκτησαν δυο παιδιά, τη Μαριλένα και το Δημήτρη. – Πηγή: EUROKINISSI

9 Μαΐου: Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 74 ετών αφήνει ο σκιτσογράφος Γιάννης Ιωάννου. Τα σκίτσα του χαρακτηρίζονταν από ένα ιδιαίτερο εικαστικό στιλ αλλά και από μεγάλη δόση χιούμορ που συμπλήρωνε τον σχολιασμό της πολιτικής επικαιρότητας. Δούλεψε σαν γελοιογράφος, πρώτα στο καθημερινό «Βήμα», με το ψευδώνυμο «ΙΩΑΝΝΟΥ». Στη συνέχεια, δημοσίευσε στο σατιρικό «Ποντίκι», και έκανε το πολιτικό κόμικ «Ο Τρίτος Δρόμος», το 1982. Δούλεψε στις εφημερίδες «Πρώτη», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», και συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Ταχυδρόμος», «Σχολιαστής», κλπ, με κόμικ όπως «Το Θαύμα», «Ο Ευρωπαίος», και άλλα. Από το ΄90 εργαζόταν στις εκδόσεις της εφημερίδας «Έθνος», ενώ η τελευταία του συνεργασία ήταν με την «Εφημερίδα των Συντακτών». – Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

13 Μαΐου: Πεθαίνει ο Γρηγόρης Φαληρέας, μουσικός παραγωγός. Ο Γρηγόρης Φαληρέας μαζί με τον αδερφό του Τάσο, είχαν το ιστορικό κατάστημα δίσκων Pop Eleven και με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία «Αφοί Φαληρέα» είχε κάνει 200 παραγωγές δίσκων, ενώ είχε συνεργαστεί με όλες σχεδόν τις μεγάλες ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες όπως LYRA, BMG, MBI, HXOS, Ραδιόφωνο 902 και Mastering Ηχολήπτης. Ο Γρηγορης Φαληρέας ήταν πατέρας του Ορέστη και του Λύσανδρου, εμπνευστές του συγκροτήματος των Imam Baildi. – Πηγή: Facebook

27 Μαΐου: Πεθαίνει σε ηλικία 95 ετών ο αρχαιολόγος Γεώργιος Παπαθανασόπουλος, ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (1973) και ο κύριος εμπνευστής και υπέρμαχος της ίδρυσης της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Ως Προϊστάμενος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων επιδόθηκε στην πρώτη συστηματική καταγραφή και τεκμηρίωση των μνημείων της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς, πραγματοποιώντας τις πρώτες ενάλιες αρχαιολογικές έρευνες του ΥΠΠΟΑ σε αρχαία ναυάγια και λιμενικές εγκαταστάσεις στο Λιμένι Μάνης, την Πάρο, τη Ρόδο, το Λαύριο, τη Μεθώνη κ.ά., ενώ εργάστηκε άοκνα για τη δημιουργία υποδομών με εκτενή έργα αναστήλωσης στο Νιόκαστρο Πύλου για την εγκατάσταση του Ελληνικού Κέντρου Υποβρύχιων Αρχαιολογικών Ερευνών. – Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

30 Μαΐου: Χάνει τη μάχη για τη ζωή ο ηθοποιός Κώστας Ευριπιώτης, ο οποίος πάλευε με τον καρκίνο. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση. Ο Κώστας Ευριπιώτης ήταν ηθοποιός της τηλεόρασης, του κινηματογράφου και του θεάτρου. Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη το 1963. Έκανε τα πρώτα του θεατρικά βήματα μαζί με τον ηθοποιό Νάσο Κεδράκα, ο οποίος είχε ένα θεατρικό εργαστήρι στη γειτονιά του, και τον παρότρυνε να γραφτεί στη Δραματική Σχολή Θεοδοσιάδη. Έγινε επαγγελματίας ηθοποιός το 1981. Ο ρόλος που τον καθιέρωσε ήταν αυτός στην τηλεοπτική σειρά «Της Ελλάδος τα παιδιά», όπου υποδυόταν τον σμηνίτη, Γιώργο Βλάχο, ένας ρόλος που έχει αφήσει ιστορία στην ελληνική τηλεόραση. Ο Ευριπιώτης είχε δύο παιδιά, τον Ίωνα και τον Αδαμάντιο, από το γάμο τυ με τη Βάλια Κωστοπούλου. – Πηγή: EUROKINISSI

4 Ιουνίου: Πεθαίνει ο αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, Ροδόλφος Μορώνης. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στην προδικτατορική «Μεσημβρινή» και συνέχισε στα «Σημερινά», «Τα Νέα» και τη «Βραδυνή». Με την τηλεόραση ξεκίνησε να ασχολείται το 1975. Τον Ιούνιο του 1989 ορίσθηκε Γενικός Διευθυντής της ΕΤ-1, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1990. Διετέλεσε Διευθυντής του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1991-1993) και μέλος του κατά την πρώτη εκλογή των μελών του ΕΣΡ από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής (2002-2005). Οργάνωσε και διηύθυνε ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς (Antenna, Cool FM, Seven X). – Πηγή: EUROKINISSI

7 Ιουνίου: Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 69 ετών αφήνει αιφνίδια, ο πρώην βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας και επί σειρά ετών στέλεχος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Μανώλης. – Πηγή: EUROKINISSI

10 Ιουλίου: Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών, ο αντιστασιακός, εκδότης, συγγραφέας και δημοσιογράφος Πότης Στρατίκης, ο άνθρωπος που υπέγραφε ως Κώστας Φωτεινός στο περιοδικό «Μικρός Σερίφης». O Στρατίκης κατάφερε να αποκτήσει τα δικαιώματα για την ελληνική έκδοση ενός επιτυχημένου ξένου κόμικ, του «Λούκυ Λουκ». Λίγα χρόνια αργότερα, θα ιδρύσει τον Εκδοτικό Οίκο «Αδελφοί Στρατίκη», σε συνεργασία με τα αδέλφια του Πέτρο και Χρήστο.

23 Ιουλίου: Πεθαίνει σε ηλικία 82 ετών, ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσιώλης. Ο Σταύρος Τσιώλης γεννήθηκε το 1937 στην Τρίπολη Αρκαδίας. Σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου στην Αθήνα και από το 1958 δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες. Η πρώτη του ταινία, η οποία βασίστηκε και σε δικό του σενάριο, ήταν «Ο μικρός δραπέτης» για τη Φίνος Φιλμ το 1968. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί σε πολλά φεστιβάλ και εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχουν αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις. – Πηγή: EUROKINISSI

17 Αυγούστου: Πεθαίνει σε ηλικία 95 χρόνων ο δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος. Γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1925 και υπήρξε από τους πιο διάσημους κοσμικογράφους και ρεπόρτερ ενώ υπήρξε φίλος με τις πιο διάσημες προσωπικότητες της δεκαετίας του 1960. «Γνώρισα διασημότητες, που μόνο ως ρεπόρτερ θα μπορούσα να πλησιάσω. Κάποιες, όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μαρία Κάλλας, ο Μάνος Χατζιδάκις, η Μελίνα Μερκούρη, ο Τέλης Σαβάλας, με τίμησαν με τη φιλία τους» είχε πει σε συνέντευξή του. – Πηγή: Facebook

9 Σεπτεμβρίου: Πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της χώρας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, σε ηλικία 63 ετών, αφήνοντας πίσω του σπουδαίο έργο. Τα τραγούδια του λατρεύτηκαν και έχουν μπει στο πάνθεον των επιτυχιών του ελληνικού μουσικού στερεώματος. «Και τι ζητάω», «Έλα ψυχούλα μου», «Διδυμότειχο μπλουζ», «Ένας Τούρκος στο Παρίσι», «Τερατάκια τσέπης», «Μικρός τιτανικός», είναι μερικές από τις πολύ μεγάλες επιτυχίες του τραγουδιστή. – Πηγή: Facebook

11 Σεπτεμβρίου: Την τελευταία του πνοή αφήνει ο εκδότης Αντώνης Λιβάνης, σε ηλικία 94 ετών. Ο Αντώνης Λιβάνης γεννήθηκε το 1925 στην Πάτρα και δραστηριοποιήθηκε τόσο στην πολιτική όσο και στο χώρο των εκδοτικών επιχειρήσεων. Δημιούργησε τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη, μία από τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις στον κλάδο των εκδόσεων, ενώ ως πολιτικός, υπήρξε ο μακροβιότερος και πιο έμπιστος συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου. – Πηγή: ΑΠΕ.ΜΠΕ

2
13 Σεπτεμβρίου: Πεθαίνει ο εκδότης και δημοσιογράφος Δημήτρης Ρίζος, σε ηλικία 83 ετών. Τα τελευταία χρόνια έπασχε από σοβαρά προβλήματα υγείας. Γεννήθηκε το 1936 και, λίγα χρόνια μετά, η οικογένειά του μετακόμισε στη Δράμα, όπου μαθητής ακόμα, σε ηλικία 14 ετών υπέγραψε το πρώτο του ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πρωινός Τύπος της Δράμας». Υπήρξε εκδότης των εφημερίδων «Ελεύθερος Τύπος» και «Αδέσμευτος Τύπος». – Πηγή: ΙΝΤΙΜΕ

11 Οκτωβρίου: Φεύγε από τη ζωή ο Φαίδων Στράτος. Εμβληματική προσωπικότητα στο χώρο των επιχειρήσεων, της οικογένειας που μεγαλούργησε με την Πειραϊκή Πατραϊκή, πατέρας της Δανάης Στράτου, συζύγου του Γιάνη Βαρουφάκη. Ο Φαίδων Στράτος ήταν γιος του ιδρυτή της Πειραϊκής Πατραϊκής, Σταμούλη Στράτου, ο οποίος δημιούργησε τη γνωστή κλωστοϋφαντουργία μαζί με τον Χριστόφορο Κατσάμπα. Μέχρι το 1996 που έκλεισε, ήταν η μεγαλύτερη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργικής, βάμβακος και ετοίμων ενδυμάτων της Ελλάδος. – Πηγή: INTIME
23 of 27

13 Σεπτεμβρίου: Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 98 ετών ο καταξιωμένος ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής, δάσκαλος και ερευνητής Νάνος Βαλαωρίτης. Γεννήθηκε στην Λωζάννη , στην Ελβετία και ήταν γιος του διπλωμάτη Κωνσταντίνου Βαλαωρίτη, γιου του Ιωάννη Α. Βαλαωρίτη. Έγραφε από νέος -πρωτοδημοσίευσε στα Νέα Γράμματα το 1939. Θεατρικά του έργα έχουν παιχτεί σε Παρίσι, Σπολέτο, Ώρχους και Αθήνα. Είχε συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Τετράδιο, Σήμα, Horizon, New Writing και Daylight. – Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

30 Οκτωβρίου: Πεθαίνει η δημοσιογράφος Πόπη Χριστοδουλίδου, η οποία τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Υπηρέτησε το ναυτιλιακό / πειραϊκό ρεπορτάζ, ενώ υπήρξε διοικητικό μέλος του ΕΔΟΕΑΠ. Είχε διατελέσει και πρόεδρος του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ – Πηγή: Facebook

09 Νοεμβρίου: Φεύγει από τη ζωή η Σωτηρία Λεονάρδου. Η τραγουδίστρια και ηθοποιός τα τελευταία χρόνια πάλευε με σπάνια ασθένεια, η οποία την είχε καθηλώσει στο κρεβάτι. Η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα της υπήρξε η συμμετοχή της στην εμβληματική ταινία του Κώστα Φέρρη «Ρεμπέτικο» στην οποία και ερμήνευσε συγκλονιστικά το τραγούδι σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου «Καίγομαι – Καίγομαι». – Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ

28 Δεκεμβρίου: Λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 72 ετών, ο μουσικοσυνθέτης Θάνος Μικρούτσικος. Η κατάσταση της υγείας του το τελευταίο διάστημα είχε επιδεινωθεί, καθώς πάλευε αρκετό καιρό με τον καρκίνο. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, που ενέπνευσε γενιές με τη μουσική του, υπηρέτησε πιστά το σύγχρονο πολιτισμό με το πολυσχιδές έργο του, αλλά και με την πολιτική του δραστηριότητα στις τάξεις της Αριστεράς. Άρχισε να συνθέτει στα τέλη της δεκαετίας του 1960, επίσημα όμως εμφανίστηκε το 1975, με το δίσκο «Πολιτικά τραγούδια». Συνέχισε την πορεία του μελοποιώντας Γιάννη Ρίτσο, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Μάνο Ελευθερίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Νίκο Καββαδία, Άλκη Αλκαίο, Κώστα Τριπολίτη, Φρανσουά Βιγιόν, Κωνσταντίνο Καβάφη και άλλους. Ακόμα, είχε παρουσιάσει την όπερα «Ελένη» και είχε μελοποιήσει παραμύθια. – Πηγή: ΙΝΤΙΜΕ

ΠΗΓΗ CNN.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.