Οι εξελίξεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ και η πραγματική διάσταση του προβλήματος
Του Γιώργου Νταγκουνάκη. Μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης και του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ. Γεωπόνος ΤΕ
Αγανάκτηση και οργή προκαλεί τις τελευταίες μέρες όχι μόνο το δυσώδες σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που «αποκαλύφθηκε», αλλά και συνολικά η προσπάθεια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να ξεπλυθούν μέσω των παραιτήσεων των κυβερνητικών της στελεχών και κυρίως μέσω της προσφιλούς της τακτικής της άγνοιας.
Όμως, τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας ακόμα και για γνωστά πρόσωπα του νησιού, πολιτικά και μη, στην πλειοψηφία τους δεν αναφέρουν βασικές πολιτικές επιλογές που υπηρέτησαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ με όλες τις εκδοχές τους που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Τι λείπει λοιπόν από τις «αποκαλύψεις» και την αντιπαράθεση για τον ΟΠΕΚΕΠΕ; Οποιαδήποτε αναφορά στις ευθύνες της ΕΕ και στην πολιτική της ΚΑΠ, η οποία, όπως ανέδειξε από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ, είναι το υπόβαθρο του σκανδάλου.
Οι κατευθύνσεις της ΚΑΠ, που στην πραγματικότητα επιδοτεί τους βιομηχάνους της μεταποίησης για φτηνές πρώτες ύλες, και η λεγόμενη «τεχνική λύση» που θέσπισε ο ΣΥΡΙΖΑ με την έγκριση της ΕΕ για να εκταμιεύονται αυτοί οι πόροι, είναι το σάπιο και αντιλαϊκό έδαφος πάνω στο οποίο φύτρωσε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η τεχνική λύση αφορούσε την κατανομή δημόσιων βοσκοτοπικών εκτάσεων των Περιφερειών με πλεόνασμα (Ηπειρος, Δυτική Μακεδονία κ.ά.) σε κτηνοτρόφους που είχαν έδρα σε Περιφέρειες με έλλειμμα βοσκοτόπων (Κρήτη, Θεσσαλία κ.ά.), λόγω μεγάλης πυκνότητας κτηνοτροφικού κεφαλαίου. Ασφαλώς, η κατανομή ήταν εικονική, δηλαδή στα χαρτιά, και δεν είχε σχέση με το πού και το αν έβοσκε ο κάθε κτηνοτρόφος το κοπάδι του.
Ταυτόχρονα, η ίδια η ΚΑΠ έδινε τη δυνατότητα να χορηγούνται επιδοτήσεις σε βοσκότοπους χωρίς να υπάρχει ζωικό κεφάλαιο, αρκεί αυτοί να συντηρούνταν σε «καλή κατάσταση».
Η ΕΕ επανάφερε το 2017 τη χαμηλή ξυλώδη βλάστηση στον ορισμό του βοσκότοπου. Αυτή η εξέλιξη δημιούργησε ένα «πλεόνασμα» εκτάσεων που άρχισαν να «μοιράζονται» για την ενεργοποίηση δικαιωμάτων, τα οποία αντλούνται από το «εθνικό απόθεμα». Για παράδειγμα, γονιός μπορούσε να μεταβιβάζει στα παιδιά του κτηνοτροφικά ζώα, να εξακολουθεί να λαμβάνει την επιδότηση που έπαιρνε πριν τη μεταβίβασή τους και τα παιδιά του να δικαιούνται δικαιώματα από το εθνικό απόθεμα!
Δηλαδή, στον ίδιο αριθμό ζώων αντιστοιχούσαν περισσότερα δικαιώματα, που ενεργοποιούνταν από τις επιπλέον εκτάσεις βοσκοτόπων, και κατά συνέπεια μεγαλύτερη επιδότηση για ανύπαρκτη όμως κτηνοτροφική δραστηριότητα! Οταν αργότερα (2022) ο ΟΠΕΚΕΠΕ έθεσε ως προϋπόθεση την ύπαρξη ζώων για να διατηρήσει και να ενεργοποιήσει κάποιος δικαιώματα, ο συνολικός αριθμός των ζώων που δηλώνονταν αυξήθηκε κατακόρυφα από τη μια χρονιά στην άλλη! Αυτό ούτε το είδαν, ούτε το άκουσαν κυβερνητικοί και λοιποί αρμόδιοι παράγοντες.
Το κεντρικό πρόβλημα λοιπόν, αφορά την κατεύθυνση της ΕΕ, που συμφωνούν όλα τα υπόλοιπα κόμματα, πλην ΚΚΕ, που έθεσε ως κριτήριο για τη χορήγηση των επιδοτήσεων την έκταση της επιλέξιμης αγροτικής γης και όχι την πραγματική παραγωγή, το πραγματικό ζωικό κεφάλαιο (όπως ζητάνε οι αγρότες – κτηνοτρόφοι και οι συνδικαλιστικοί φορείς τους), ώστε να «τρέξουν» τα σχέδια που ξεκληρίζουν τους πραγματικούς αγρότες και κτηνοτρόφους.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σ’ αυτό εμπλέκονται βουλευτές και στελέχη των κομμάτων που στηρίζουν την ΚΑΠ. Αυτοί δηλαδή που ξέρουν καλά τα κόλπα και αξιοποιούν τα «παραθυράκια» για να αναπαράγουν με λαμογιές και ρουσφέτια την εκλογική πελατεία των κομμάτων τους, συκοφαντώντας τη συντριπτική πλειοψηφία των βιοπαλαιστών αγροτών, που στενάζουν από την ΚΑΠ της ΕΕ και αγωνιούν να τα βγάλουν πέρα.
Το γεγονός εξάλλου ότι μόνο το ΚΚΕ αποκάλυψε την πραγματική διάσταση του σκανδάλου εξηγεί γιατί οι (πολλές) παρεμβάσεις του γι’ αυτό το θέμα είναι εξαφανισμένες από όλα τα κεντρικά αστικά ΜΜΕ. Προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μείνει η αντιπαράθεση στα ρηχά και θολά νερά της σκανδαλολογίας, να αξιοποιείται ποικιλοτρόπως στις διεργασίες στο πολιτικό σύστημα και να μη φτάνει ποτέ στο διά ταύτα η συζήτηση για τη σαπίλα, δηλαδή το σύστημα του κέρδους, που την αναπαράγει σε όλες τις λειτουργίες του.
Εμφανίζουν την ΕΕ των μονοπωλίων και της ΚΑΠ ως μέρος της λύσης και όχι ως βασικό συστατικό του προβλήματος, όπως πραγματικά είναι. Τι δεν λένε; Ότι στο έδαφος των επιδοτήσεων της ΚΑΠ, που εξυπηρετούν τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις και τα μονοπώλια του αγροτοδιατροφικού τομέα, τέτοια «σκάνδαλα» είναι ψωμοτύρι σε όλη την ΕΕ και έχουν απασχολήσει κατά καιρούς τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες.
Στη Γαλλία αποκαλύφθηκε το 2010 ότι μεγάλοι όμιλοι και πολυεθνικές εταιρείες είχαν δηλώσει βοσκοτόπια σε προστατευόμενες περιοχές ή ακατάλληλες για εκτροφή, με στόχο να πάρουν ενισχύσεις. Στη Γερμανία (2013 – 2016) μεγάλες αγροτοβιομηχανίες, όπως η «BayWa», έπαιρναν εκατομμύρια ευρώ από επιδοτήσεις που προορίζονταν για οικογενειακούς μικροκαλλιεργητές και χρηματοδοτούνταν για βιοκαύσιμα με πλαστές δηλώσεις, ενώ στην Ισπανία εντοπίστηκαν δικαιούχοι σε περιοχές όπου δεν υπήρχε καμία γεωργική δραστηριότητα ή πραγματική παραγωγή και ζωικό κεφάλαιο! Να θυμίσουμε επίσης τα βαλιτσάκια με τις δεσμίδες των ευρώ που πηγαινοέρχονταν στο Ευρωκοινοβούλιο για να λαδώνουν τους «διάφορους παράγοντες», τα νομικά λόμπι κατά τους κανονισμούς της ΕΕ και να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα έναντι των άλλων.
Αυτή είναι η «κανονικότητα» της ΕΕ του κεφαλαίου και του κέρδους, το ιδανικό περιβάλλον για να αναπτυχθούν η ρεμούλα και η διαπλοκή, φαινόμενα σύμφυτα με τον σάπιο καπιταλισμό. Τώρα, εμφανίζουν την Ευρωπαία εισαγγελέα ως τον «άγγελο της κάθαρσης», που με «καθαρά χέρια» αποκαθιστά το «κράτος δικαίου» στην Ελλάδα, κάνοντας αυτά που θα έπρεπε να κάνουν οι κυβερνήσεις και η εγχώρια Δικαιοσύνη.
Τι εξυπηρετεί όλο αυτό; Κάθε φορά που ανοίγει το καπάκι του υπονόμου και ξεχύνεται η μπόχα του συστήματος – τις περισσότερες φορές μάλιστα οι «αποκαλύψεις» συνδέονται με εσωτερικούς ανταγωνισμούς του συστήματος – τρέχουν όλοι πανικόβλητοι να θολώσουν τον πραγματικό ένοχο και τις αιτίες, παρουσιάζοντας ως «διέξοδο» παραλλαγές τις ίδιας πολιτικής που οδήγησε ως εδώ! Έτσι και στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ:
Με επικεφαλής την Ευρωπαία εισαγγελέα, επιχειρηματικά, εκδοτικά και πολιτικά συμφέροντα κηρύσσουν νέες σταυροφορίες ενάντια στη διαπλοκή, στον «παλαιοκομματισμό» και στη ρεμούλα, σπέρνοντας αυταπάτες ότι αρκεί μια άλλη κυβέρνηση, ή μια πιο «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη, για να ξεριζωθούν τέτοια φαινόμενα, τα οποία όμως είναι σύμφυτα με το σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους και το αντιλαϊκό κράτος του.
Ταυτόχρονα, σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας, που η ΕΕ ψάχνει τα κονδύλια για να τα διοχετεύσει στην πολεμική οικονομία, είναι λογικό να κόβονται κονδύλια από όπου μπορούν. Το όλο σκηνικό βοηθά και σηματοδοτεί την κατεύθυνση που μαγειρεύουν να έχει η νέα ΚΑΠ με μειωμένα κονδύλια.
Οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι και γενικότερα ο λαός και η νεολαία να βγάλουν τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα. Καμία ανοχή να μη δείξει ο λαός, ιδιαίτερα οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, στην ΕΕ, στα κόμματα και τα παπαγαλάκια τους, που προσπαθούν να τους φορτώσουν τις ευθύνες για τα δικά τους σκάνδαλα ή να στείλουν στο εδώλιο μερικούς «διεφθαρμένους», για να βγαίνει λάδι το σύστημα που παράγει εκμετάλλευση και φτώχεια για τους πολλούς και κέρδη για τους λίγους.
Οι εξελίξεις δικαιώνουν τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες που παλεύουν συντονισμένα μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων ενάντια στην πολιτική της ΚΑΠ. Επιβεβαιώνουν την ανάγκη σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να γίνουν βήματα στην οργανωμένη πάλη που αμφισβητεί και συγκρούεται με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, με το κεφάλαιο, τις συμμαχίες και την εξουσία του, στην προοπτική της εξουσίας των εργαζομένων και των βιοπαλαιστών συμμάχων τους, της πόλης και της υπαίθρου όπου κουμάντο θα κάνουν όσοι μοχθούν καθημερινά να επιβιώσουν, και όχι μια χούφτα παράσιτα με το πολιτικό προσωπικό τους.
