Τρεις τριαντάρηδες εξηγούν γιατί (δεν) θέλουν να γίνουν μπαμπάδες

Αφού πέρασε η τρυφερή φρενίτιδα της Ημέρας του Πατέρα, η συζήτηση για την πατρότητα ανοίγει διαφορετικά

Τρεις τριαντάρηδες εξηγούν γιατί (δεν) θέλουν να γίνουν μπαμπάδες

Το «εγώ πότε θα γίνω μάνα;» δεν έχει βρει αρσενικό-πατρικό αντίστοιχο, χιουμοριστικό ή μη.
Κανένας (σχεδόν) άντρας δεν αναφωνεί, τουλάχιστον δημοσίως, την τυχόν επιθυμία του για διαιώνιση του είδους.

Μοιάζει με ένα θέλω γένους θηλυκού, που οι άντρες αποδέχονται έως ανέχονται ή ας πούμε πως εκπληρώνουν χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες.

Η φετινή Ημέρα του Πατέρα υπήρξε ιδιαίτερα γόνιμη στα social media με κείμενα, φράσεις και φωτογραφίες. Οι νέοι μπαμπάδες, οι τριαντάρηδες, χαράζουν νέα ήθη στον θεσμό και τους τρόπους της πατρότητας αλά ελληνικά.

Κι όμως, μαζί με εκείνους που αντιμετωπίζουν την προοπτική του να γίνουν πατεράδες θετικά, υπάρχουν κι οι άλλοι που συνειδητοποιημένα δηλώνουν «αρνητές».

Ζήτησα από τρεις στρέιτ άντρες της γενιάς μου (φλερτάρουν όλοι με τα 30, είτε πλησιάζοντάς τα είτε έχοντάς τα ξεπεράσει) να μοιραστούν με το in.gr την άποψή τους σχετικά. Και οι τρεις έχουν επιτυχημένες καριέρες, είναι ευφυείς, ξεχωρίζουν στους τομείς τους και καθένας τους βλέπει την ζωή διαφορετικά από τους άλλους δύο από αρκετές απόψεις.

Οι απαντήσεις τους, πάντως, αν και διαφέρουν στα σημεία, εμπνέονται από μια κοινή αισθητική και λογική: αυτήν της ευθύνης και της σοβαρότητας απέναντι στην ζωή που θα φέρουν ή δεν θα φέρουν στον κόσμο κάποτε.

Ας μου επιτρέψουν να τους το ευχηθώ ξεχωριστά: θα γινόσασταν και οι τρεις πολύ καλοί μπαμπάδες, θαρρώ…

Μπόβολος, Ευγενίδης, Τσούμας από αριστερά προς δεξιά
Ο Γιώργος Ευγενίδης πιστεύει στην σταθερότητας ως αναγκαία προϋπόθεση

Είχα πάντα την αίσθηση ότι είμαι καλός με τα μικρά παιδιά. Καταλαβαίνω τι τους αρέσει, έχω διάθεση και αντοχές στους ρυθμούς τους και μ’αρέσει πολύ να περνάω χρόνο μαζί τους. Μερικές φορές, όταν είμαι με μικρά παιδιά φίλων ή συγγενών, σκέφτομαι πώς θα ήταν να έχω ένα δικό μου παιδί. Αλλά η σκέψη μένει εκεί τις περισσότερες φορές.

Είναι τόσο φρενήρεις οι ρυθμοί στη δουλειά μας, με τόσα σκαμπανεβάσματα και ασφυκτικά ωράρια που, πολλές φορές, ακόμα και το να βγεις για φαγητό ή για ένα ποτό είναι πολυτέλεια, πολλώ δε το να βάλεις μπροστά μια οικογένεια.

Η προτεραιοποίηση της δουλειάς, λοιπόν, είναι η βασική παράμετρος, εξαιτίας της οποίας νομίζω ότι δεν αισθάνθηκα μέχρι τώρα την ανάγκη να δρομολογήσω κάποια πράγματα σε πιο σταθερή βάση. Επειδή, όμως, χρόνο έχουμε μπροστά μας και κάποια στιγμή τα επαγγελματικά απωθημένα ικανοποιούνται, εδώ είμαστε… Αν το αποφάσιζα, πάντως, θα το έκανα στο 100%.

*Ο Γιώργος Ευγενίδης είναι δημοσιογράφος

O Νίκος Μπόβολος ίσως κάποτε σκεφτεί να τεκνοθετήσει (προς το παρόν, όλα χλωμά)

Στα 31 μου θεωρώ ότι μου είναι αρκετά δύσκολο να είμαι υπεύθυνος για τον εαυτό μου. Αυτό, μοιραία με κάνει να σκέφτομαι πως θα ήμουν εξαιρετικά ανίκανος στο να αναλάβω την ευθύνη μιας άλλης ζωής, είτε ενός ζώου είτε πολύ περισσότερο ενός ανθρώπου. Οι γύρω μου συνηγορούν. Έχω δίκιο. Δεν πίστευα ποτέ ότι είναι όλοι προορισμένοι για να γίνουν γονείς.

Θες να το πεις εγωισμό; Να το πεις. Αλλά δεν έχουν όλοι την ικανότητα να μπορούν να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες που προκύπτουν στο μεγάλωμα ενός παιδιού.

Σέβομαι απεριόριστα όποιον το καταφέρνει και σέβομαι ακόμη περισσότερο εκείνους που το καταφέρνουν καλά, εγώ όμως δεν έχω καμία διάθεση να συμμετάσχω στο concept «οικογένεια». Μπορεί να ξυπνήσω αύριο, να είμαι με την υπέροχη σύντροφό μου (που είναι) και να μου γεννηθεί η ανάγκη; Ναι μπορεί. Τη στιγμή που γράφονται όμως αυτές οι γραμμές, αυτή η περίπτωση είναι περίπου το ίδιο πιθανή με το να πάρει Νόμπελ Λογοτεχνίας ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος.

Κι αν αυτός τα καταφέρει και μου το τρίψει στα μούτρα, τότε ίσως κι εγώ σκεφτώ την τεκνοθεσία που είναι μια διαδικασία στην οποία μπαίνει κάποιος πολύ συνειδητοποιημένος και αποφασισμένος. Εγώ τουλάχιστον δεν θυμάμαι κανέναν να τεκνοθέτησε κατά λάθος.

*Ο Νίκος Μπόβολος είναι συγγραφέας και copywriter

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nikos Bovolos (@nikos_bovolos)

Ο Γιώργος Τσούμας συνδέει την πατρότητα με τις αξίες της Θυσίας και της Συλλογικότητας

Προσωπικά, εκτιμώ πως η πατρότητα αποτελεί μια διαρκή μάχη με τον καλύτερο σου εαυτό, ένα μάθημα ζωής που άνα πάσα στιγμή μπορεί να βρεθείς μετεξεταστέος, μια συνθήκη που σχετίζεται με πνευματική ετοιμότητα και όχι υλική επάρκεια και αφθονία. Εκτιμώ ότι η πατρότητα για τον άνδρα λειτουργεί προωθητικά καθώς αποτελεί μια τεράστια πρόκληση, η οποία τον ενθαρρύνει να αποκοπεί από την ατομοκεντρική προσέγγιση του εαυτού του και να αναπτύξει γνωρίσµατα και δεξιότητες όπως η σύνεση, η συνειδητότητα, η ειλικρίνεια, η εµπιστοσύνη, η κατανόηση των άλλων και η ενσυναίσθηση.

Μέσα από την πατρότητα αναδεικνύεται η έννοια της θυσίας: Ποιος πατέρας άλλωστε δεν θα θυσιάζε τον χρόνο και τις προσωπικές του φιλοδοξίες και επιδιώξεις προς όφελος του παιδιού του; Κι αυτό το στοιχείο αναδεικνύει για μένα την αίσθηση του συλλογικού, που πιστεύω πως προσθέτει η παρουσία του πατέρα εντός του θεσμού της οικογένειας.

Με βάση την δική μου εμπειρία, ο πατέρας είναι αυτός που προετοιµάζει τα παιδιά για τις προκλήσεις της ζωής, ασκώντας τα στις αρετές όπως η αγάπη, η υποµονή, ο σεβασµός προς τους άλλους, η ανάληψη της προσωπικής ευθύνης και του καθήκοντος, η προσαρμογή στους κανόνες της καθημερινής ζωής, καθώς και την έννοια της πειθαρχίας, της δικαιοσύνης και της αµεροληψίας κι εκτιμώ ότι η βαθιά σχέση που σχηματίζεται στο πέρασμα του χρόνου ανάµεσα στον πατέρα και στο παιδί του αποτελεί για τον άνδρα πηγή ευχαρίστησης και ικανοποίησης, δίνοντας του ένα συναισθηματικό πλούτο που ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να νιώσω.

Τελικά, η πατρότητα σε μαθαίνει τι αποτελεί προτεραιότητα και τι έχει πραγματικά σημασία σε έναν καιρό που παντού γύρω μας υπάρχουν ερεθίσματα που μας κάνουν να ξεχνάμε τις πραγματικές απολαύσεις της ζωής.

Κλείνω λέγοντας ότι δεν πιστεύω στις ιδανικές στιγμές ή στις ιδανικές συνθήκες.

Γιατί δυστυχώς ακόμη κι όταν πιστεύεις ότι αυτές υπάρχουν, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή απ’ ότι φαντάζεσαι. Να αγαπάτε τους πατεράδες σας. Ακόμη κι ο πιο σκληρός από αυτούς, το έχει ανάγκη.

*Ο Γιώργος Τσούμας είναι πολεοδόμος-χωροτάκτης μηχανικός, επιχειρηματίας στον τομέα της εστίασης και επικεφαλής της νεολαίας του Κινήματος Αλλαγής

Γεωργία Δρακάκη

Τα σχόλια είναι κλειστά.