Τι λένε οι πρυτάνεις για την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας που προβλέπει ποινές ακόμη και για την ηχορύπανση – Υπό έλεγχο και όσοι δεν ασκούν την πειθαρχική αρμοδιότητά τους – Η λίστα με τα παραπτώματα και τις τιμωρίες
Ηκατάρα του ελληνικού κράτους είναι να θεσπίζει κανόνες ή νόμους που τελικά δεν εφαρμόζονται ποτέ, είτε λόγω της υπερβολικής αοριστίας ή της χαλαρότητάς τους είτε λόγω της υπερβολικής αυστηρότητας.
Στην περίπτωση των δημόσιων πανεπιστημίων (αιωνίως υπόπτων για χαλάρωση των κανόνων ή των ηθών), η δεύτερη περίπτωση ήρθε τις προηγούμενες ημέρες να αναζωπυρώσει μια κουβέντα, προβληματισμό ή ένταση στη βάση ενός ερωτήματος: «Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι τελικά η νέα εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας για το πειθαρχικό δίκαιο των φοιτητών;».
Σε μια περίοδο μάλιστα κατά την οποία εξελίσσονται οι διαδικασίες ανάπτυξης των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ της χώρας, στα οποία οι έλεγχοι φαίνεται να είναι πολύ λιγότερο αυστηροί.
Η σχετική εγκύκλιος, σε συνέχεια του περυσινού νόμου για το θέμα, έφτασε στα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία των πρυτάνεων των ΑΕΙ στις αρχές της εβδομάδας που πέρασε.
«Για να είμαι ειλικρινής δεν νομίζω ότι κάτι από όλα αυτά τελικά θα εφαρμοστεί» λέει πρύτανης μεγάλου πανεπιστημίου της Περιφέρειας που δεν θέλει ανοικτά να εμπλακεί στη συζήτηση και προτιμάει να κρατήσει την ανωνυμία του.
«Η γενική αίσθηση ωστόσο είναι ότι καταστρατηγείται η έννοια της εμπιστοσύνης προς τις διοικήσεις των ΑΕΙ, που κατά τη γνώμη μου πλέον κρίνονται κάθε μέρα στις κοινωνίες τους και από τους νέους τους».
Διαγράφονται «αιώνιοι φοιτητές» – Ποιοι «σώζονται», τι λέει η σχετική εγκύκλιος
«Μέτρο και κανόνες»
Με το δεδομένο δε ότι το νέο πειθαρχικό δίκαιο περιλαμβάνει στην κατηγορία των προς πειθαρχική εκκαθάριση παραπτωμάτων κατηγορίες όπως η ηχορρύπανση, ενώ μεταξύ των ποινών για σοβαρότερα αδικήματα περιλαμβάνεται και η αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας μέχρι να τελεσιδικήσουν, οι κουβέντες φούντωσαν τις προηγούμενες ημέρες στην ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας.
«Οχι, δεν σχεδιάζουμε να διαγράψουμε φοιτητές επειδή ακούστηκε μια ντουντούκα μέσα στο πανεπιστήμιο» σχολίαζε χαριτολογώντας σε συνομιλία του με «Το Βήμα» ο πρύτανης κεντρικού πανεπιστημίου.
«Ολα αυτά όμως έχουν πιο πολύ νομίζω την έννοια της πρόληψης παρά της καταστολής, καθώς τα προηγούμενα χρόνια πολλοί στην πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας είχαν μπερδέψει την έννοια του ασύλου με εκείνη της ασυδοσίας. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι το να ποινικοποιήσουμε καθημερινές συμπεριφορές έχει απόσταση. Στόχος είναι απλώς να μπουν μέτρο και κανόνες» συνεχίζει.
«Η τάξη μέσα στο πανεπιστήμιο μπαίνει και από εμάς τους ίδιους και το παράδειγμα που δίνουμε στην καθημερινότητά μας» λέει, πιο γενναίος στην έκφραση απόψεων επί του θέματος, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργος Κοντάκης.
«Κάποιες φορές η καθημερινότητα είναι δύσκολη. Πώς να λάβεις μέτρα ενάντια σε 200 ή 300 άτομα που προκαλούν προβλήματα; Ωστόσο, όταν διαπράττονται σοβαρά αδικήματα μέσα στο πανεπιστήμιο την αστυνομία την καλούμε. Ομως δεν θέλουμε και να ποινικοποιήσουμε την πολιτική δράση των νέων, όσο βέβαια και οι ίδιοι είναι κόσμιοι».
Ανάμεικτα συναισθήματα
Την εγκύκλιο που έστειλε την προηγούμενη εβδομάδα το υπουργείο Παιδείας στα πανεπιστήμια της χώρας για την εφαρμογή του νέου πειθαρχικού δικαίου τους κάποιοι πρυτάνεις την υποδέχτηκαν με ικανοποίηση, κάποιοι αδιάφορα και κάποιοι με ανάμεικτα συναισθήματα απορίας και εκνευρισμού.
Κι αυτό γιατί τα πανεπιστήμια, με το πρόσχημα των κατά καιρούς βίαιων περιστατικών στο εσωτερικό τους (τα οποία βέβαια είναι προφανές ότι κανείς δεν θέλει στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση της χώρας), φαίνεται ότι απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την περίφημη ιδέα της αυτοδιοίκησής τους.
Πού βρίσκεται το πρόβλημα; Πιθανά στις παρενέργειες ετών και την καλλιεργημένη έλλειψη σεβασμού προς το δημόσιο ανώτατο ίδρυμα που αποτελεί ριζωμένη παθογένεια της χώρας. Ωστόσο, η νέα γενιά πρυτάνεων των ελληνικών ΑΕΙ κινούν πλέον τα ιδρύματά τους προς διεθνή εκπαιδευτικά λιμάνια και σε αυτή την πορεία επιδιώκουν και οι ίδιοι τον σεβασμό και την κατανόηση στην καθημερινότητα με τη νέα γενιά τους.
«Ο στόχος είναι να μη χάνουμε την έννοια της κοινότητας» προσθέτει ο συνομιλητής μας.
Η αλήθεια είναι ότι η εγκύκλιος της περασμένης εβδομάδας βρήκε τις διοικήσεις των ΑΕΙ σε μια αμηχανία καθώς το θέμα δεν είχε συζητηθεί εκτενώς στην προηγούμενη Σύνοδό τους, αλλά πιθανότατα θα αποτελέσει ζωηρό θέμα συζήτησης στην επόμενη.
«Εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω μέρος των νέων μέτρων» συνεχίζει πρύτανης ανώτατου ιδρύματος της πρωτεύουσας. «Ως πιθανό πειθαρχικό αδίκημα προβάλλεται η “χρήση στεγασμένων ή ανοικτών χώρων μέσα στο πανεπιστήμιο κατά τρόπο που δεν συνάδει με την αποστολή του”. Δηλαδή αν κάνουν οι φοιτητές μια προβολή ταινίας, ή αν βάλουν μουσική διαπράττουν πειθαρχικό παράπτωμα;».
Και συνεχίζει με έμφαση: «Εδώ καταδικασμένοι για ανθρωποκτονία έχουν δικαίωμα να σπουδάσουν και εμείς θα στερήσουμε το δικαίωμα της φοίτησης αναστέλλοντας τη φοιτητική ιδιότητα σε παιδιά που έχουν σε βάρος τους πειθαρχικά παραπτώματα ή πιθανές δικαστικές εκκρεμότητες, για όσο χρόνο πάρει ή κατά γενική ομολογία αργή Ελληνική Δικαιοσύνη;».
Παραπτώματα και ποινές
Τα πειθαρχικά παραπτώματα των φοιτητών είναι τα ακόλουθα:
α) η παραβίαση του αδιάβλητου των εξετάσεων,
β) η λογοκλοπή ή η αποσιώπηση της άμεσης ή έμμεσης συνεισφοράς άλλων προσώπων στο αντικείμενο επιστημονικής ενασχόλησης ή έρευνας,
γ) η καταστροφή περιουσίας του ΑΕΙ, κινητής ή ακίνητης, που χρησιμοποιείται από το ΑΕΙ ή μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας,
δ) η παρεμπόδιση της εύρυθμης λειτουργίας του ΑΕΙ, συμπεριλαμβανομένης τόσο της εκπαιδευτικής, ερευνητικής ή διοικητικής λειτουργίας του όσο και της λειτουργίας των μονομελών και συλλογικών οργάνων και των υπηρεσιών του, καθώς και της χρήσης των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού του,
ε) η χρήση των στεγασμένων ή ανοικτών χώρων, των εγκαταστάσεων, των υποδομών και του εξοπλισμού του ΑΕΙ χωρίς την άδεια των αρμόδιων οργάνων του, στ) η χρήση των στεγασμένων ή ανοικτών χώρων, των εγκαταστάσεων, των υποδομών και του εξοπλισμού του ΑΕΙ για την εξυπηρέτηση σκοπών που δεν συνάδουν με την αποστολή του, καθώς και η διευκόλυνση τρίτων για την τέλεση της πράξης αυτής,
ζ) η υπαίτια και με οποιονδήποτε τρόπο ρύπανση των στεγασμένων ή ανοικτών χώρων του ιδρύματος, συμπεριλαμβανόμενης και της ηχορρύπανσης,
η) η χρήση απαγορευμένων ουσιών εντός του ΑΕΙ και η οποιαδήποτε συμβολή στη διακίνηση αυτών,
θ) η τέλεση οποιουδήποτε πλημμελήματος ή κακουργήματος εντός των εγκαταστάσεων οιουδήποτε ΑΕΙ, καθώς και η παροχή συνδρομής προς τρίτους για την τέλεση αντίστοιχων πράξεων εντός των ΑΕΙ. Τα πειθαρχικά αδικήματα παραγράφονται στην 5ετία.
Οι πειθαρχικές ποινές που ορίζονται είναι:
α) έγγραφη επίπληξη,
β) απαγόρευση συμμετοχής σε εξετάσεις ενός ή περισσοτέρων μαθημάτων, για μία ή περισσότερες εξεταστικές περιόδους,
γ) προσωρινή ή μόνιμη απαγόρευση χρήσης εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων του ιδρύματος,
δ) αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας από έναν έως είκοσι τέσσερις μήνες και
ε) οριστική διαγραφή. Ακόμη, υποχρεωτική οριστική διαγραφή φοιτητών σε περιπτώσεις τελεσίδικης καταδίκης για συγκεκριμένα βαριά αδικήματα (κακουργήματα).
Καθώς όμως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, στη σχετική εγκύκλιο και τον νόμο πριν από αυτήν αναφέρεται ότι «η παράλειψη άσκησης πειθαρχικής αρμοδιότητας ή η άπρακτη πάροδος της προθεσμίας που προβλέπεται στον νόμο για την άσκηση της ανωτέρω αρμοδιότητας αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα του αρμόδιου προς άσκηση της πειθαρχικής δίωξης οργάνου»…https://www.tovima.gr/editor/papamatthaiou-marny/
